"Sükût" diyorum Hafız!
Derinliklerinde hikmet pınarları fışkıran
sîretin tek bineği,
Tevekkül ise klavuzu!..
Gönül dili, sükût etmekle öğrenilir Hafız! Gönüller başladı mı konuşmaya,
Lisan hükmünü yitirir! Sonra
Dilsiz dudaksız, sessiz sedasız bir sefer başlar,
Sözden öze, gözden öte!
Söz, sükûtta demlenir Hafız,
Sükût ise gönülde..!