Ateş, tıpkı kırpışan bir göz gibi, kayboldu, yeniden gözüktü. Sanki ateşi bir nefesiyle söndürmekten korkarak durdu. Fakat ateş oradaydı; ona uzaktan dikkatle yaklaştı. Ona gerçekten yaklaşmak aşağı yukarı on beş dakikasını aldı; sonra gizlendiği yerden onu izledi. Küçük bir kımıltı, beyaz ve kırmızı renk... Garip bir ateşti bu, çünkü onun için başka bir şey ifade ediyordu.
Yakmıyordu; ısıtıyordu!