Genellikle dışarı , insanların yanına gittiğimizde kendi odamızda olduğumuzdan daha yalnızızdır. Düşünen ve çalışan bir insan her zaman yalnızdır, bırakalım istediği yerde olsun.
Benim için annem, annem için de ben olmasam hayatta olduğumuzdan bile şüphe edebilirdik. Babam bizi yokluğa mahkûm etmiş, hiçlikle var etmişti ve bu bizim normal halimizdi.
Üzülme biz emekliyiz; seni hoş görürüz.Ben de kendimi hoşgörüyle karşılamak istiyorum albayım. Uğraştıkça daha derin bir bataklığa gömüldüğümü hissediyorum.
Başkalarından da hesap soracağım. Karşılığını bulamadığım bütün sözleri söyleyenlerin hepsi ölmeden rahat edemem, anlıyor musunuz? Yoksa, bütün acıları ömrüm boyunca içimde taşırım.
her ses bir renge yakışır
su kendi bildiğince akar
hiçbir şeye benzemez içimizdeki uçurum
ne kadar acemi harcı olsa da
ölümle karşılanmalı bazı sorular.