Duymadan dinleyip anlamadan konuşuyoruz
Hepimiz ayrı ayrı kendi kıyılarında
Öyle kolay anlaşıyoruz ki...
Bir ayrılığı kalmadı düşüncelerimizin. İncelik adına kimi, çoğu korkudan
Ustaca düzenledik duygularımızı;
Anılar acı vermiyor artık, bizi biz eden
Değerler yıkıntısında onursuz oturuyoruz.
Eskimiş eşyalarız yeri hiç değişmeyen Yalnızlığı çağrıştırıp yılgınlığı biçimleyen.
Şükrü Erbaş
Herşeyden kopmuş hissediyorum. Önceden böyle hissettiğimde birilerine anlatmak isterdim. Ki beni teselli etsin. Veya beni tekrar bağlasın koptuğum şeylere. Ama artık kimseye birsey anlatasım yok. Beni koparan şeylerin ne olduğunu , neden olduğunu bile çözmek istemiyorum hatta. İçime doğru yaptığım yolculuklar bile yorucu artık
Hayat yavaş yavaş, derin derin içimize işlediği, alışmamak için ne kadar dirensekte bir zaman sonra maruz kalarak alıştığımız ve mecburen sevdiğimiz tüm güzellikleri bir anda çekip alıyor elimizden.
Herşey bir anda yok oluyor. Öyle bir yok oluş ki sen bile ispatlayamazsın tüm bunların yaşandığını. Anlatmak mı? Kime, ne anlatacağız? Bizi kim dinler ki ? Herkes kendi hikayesine bu denli kapılmışken. Ve hayat bize bir güvence de vermemişti oysa. Yüreğimizde ki hisler, gözlerimizdeki parıltı, hayallerimiz neyin garantisi olabilirdi? Ama insan değil mi işte... Herşeyin kendi elinde olduğunu sanıyor. Yine de diyebilirim ki, belki umutsuz ve çaresizce yani bir insana en çok yakışan hasletlerle herşeye rağmen yine de çok güzeldi.
(16 Haziran 2023)
İç dünyası günceleri
Okur Takip Önerileri
kendime dünyada bir acı kök tadı seçtim
yakın yerde soluklanacak gölge bana yok
uzun yola çıkmaya hüküm giydim
uzak nedir ?
kendinin bile ücrasında yaşayan benim için gidecek yer ne kadar uzak olabilir ?
(İsmet Özel - Mataramda tuzlu su)
Ey hayat rengini sazendelik sanan
Yırtlaz kalabalık!
Dinleyin bendeki kırgın ikindiyi,
Hepiniz kulak verin.
Güneşin
Koskoca beldeye suskunluk yaygısını serdiği
Yazlar yok
Yok artık altında suskun yolları saklı
tutan
Karla örtülmüş kırların kışı
İsmet Özel - Naat
Öyle büyük umutlarım olmadı benim, büyük düşlerim, özlemlerim, büyük beklentilerim olmadı. Koşullarım beni oluşturdu ben acılarımı buldum. Herkes gibi yaşasaydım eğer, yaşamı onlar gibi görebilseydim çarşılar yeterdi avutmaya beni. Bir gömlek, bir ayakkabı, bir elbise; bir yemek lokantalarda; televizyon, halı, masa ve daha nice eşya yeterdi yalnızlığı örtmeye, kendimi göstermeye, varolmaya, 'dar çevre yitikleri'nde önem kazanmaya...
Oysa ben bir akşamüstü oturup turuncu bir yangının eteklerine, yüreği avuçlarımda atan bir can yoldaşıyla dünyayı ve kendimi tüketmek isterdim. Öyle bir tüketmek ki, sonucu yepyeni bir "ben"e ulaştırırdı beni, kederli dalgınlığımdan her döndüğümde... Bir ben ki tüm ilişkilerin perde arkasını görür de gülerdim sessizce yapay yakınlıklarına insanların. Kim kimi ne kadar anlayabilir Ömür hanım?
“Kimseyle hiç bir konuda yarış halinde değilim.Kimseden akıllı,kimseden güzel ya da kimseden iyi olma gibi bir iddiam yok.Kimse için “en” değilim “daha” değilim.Bu devasa iddiasızlığın verdiği özgürlüğün hastasıyım"
Bazen talih ve talihsizlik aynı yüzle gelir, bense hala ikisini ayırt edemiyorum.
"Söylemiştim daha önce sağlam kaleler içerisinde değilim. Çekseler gelir, itseler düşerim aslında biliyor musun?"
Lebin vasfında Sultânım dehân aşık zebân aşık
Sana ey mihr-i tabanım zemin aşık zaman aşık ...
"Hakikati bulan, başkaları farklı düşünüyor diye, onu haykırmaktan çekiniyorsa, hem budala hem de alçaktır. Bir adamın "benden başka herkes aldanıyor," demesi güç şüphesiz; ama sahiden herkes aldanıyorsa o ne yapsın? "
-Daniel Defoe
"Basmasa mübarek kademin rûy-i zemîne
Pâk itmez idi kimseyi hak ile teyemmüm"
(Kazasker Mustafa İzzet Efendi)
[Yâ Rasûlullah, mübarek ayağın yeryüzüne basmasaydı, toprakla teyemmüm kimseyi temizlemezdi. صلى الله على محمد]
" Yaratılış sırlarının en muhteşemi ise, enfüs ve afak alakasıdır. Yani zahirde olan her
şeyin, batında bir hakikati vardır."
-Fatma Temir
bildiğim ufak bir şey
gittiğim küçük bir yer
tatlı suların aktığı
ökseotlarının yetiştiği, bana seni hatırlatıyor
To blossom blue