Sinemhan'ın yerdeki kanını iki elimle avuçladım, sanki geri götürüp damarlarına koysam canlanır gibi aşağıya kadar avuçlarımda taşıdım kanını. İnsan o an ne yaptığını, ne yapacağını bilemiyor ki. Akıl uçup gitmiş başımdan, yüreğim bir kaya parçası gibi kaskatı sıkışıp kalmış göğsümde. Boğazım yanıyor, sesim gitmiş, dilim yok sanki. İnsan inanmıyor ölüme, inanmak istemiyor işte.