Kuşkunun Sancıları
Oysa bütün o devrimler, büyük dönüşümler, bilimsel ve teknolojik gelişmeler kuşkunun rahminden doğmuştu. Bir birey ya da toplum ne kadar kuşkuluysa
o kadar değişip dönüşebilirdi ve yaşamına o kadar katkı
sağlayabilirdi. Yani kuşku varsa değişim vardı. Kuşku
yoksa esaret ve kölelik vardı.
O yüzden kuşkunun sancıları, hakikatin ışığını yakardı.
Sayfa 147Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Toprak çiçeği kıskanmadı. Böcek ağacı, ağaç da
kuşu... Yaşam ölümden güçlü değildi. Ölüm de yaşamdan. Gece gündüzden üstün değildi, ateş de sudan. İşte
buna var oluşun ahengi denirdi ve aralarında asla faustvari bir pazarlık olmadı..
Sayfa 54Kitabı okudu
İlham, ansızın kendiliğinden açığa çıkıp var olamazdı.
Çünkü o, dünün rahmine gebeydi. Bugüne katkıda
bulunduğun her şey dün ne biriktirdiysen onun izleriydi.
O yüzden ilham; geçmişteki özverimiz, edindiğimiz
bilgi ve deneyimlerimizden beslenirdi. Öyle durduk
yere kendi kendine sirayet edecek bir şey değildi.
İlham, büyük bir birikimin patlama anıydı.
Sayfa 125 - Kırmızı Balon YayıneviKitabı okudu
Yaşamın ustaları ne diyordu?
Ne zaman büyük sırların kapısını çalmak istesem
aklıma; ‘şiiri seviyorsan şairinin kapısını çalmaya gitmeyeceksin’
sözü geliyor ve duraksıyorum. Sonra düşünüyorum,
sanırım bazı büyüler bozulmayınca insanı
geliştiriyordu. Ya da neyle karşılaşacağını bilmediğin
bir yolculuğun sonunda hiçbir şey ile yüzleşememek de
büyük bir hayal kırıklığı yaratabilirdi diyorum
Ve sonra sonsuza kadar o büyük sırrın bilinmezliği
ile yaşamalıydım diyor, arkamı dönüp o sırrın kapısını
çalmadan uzaklaşıyordum.
Sayfa 114Kitabı okudu
Meldam Sucuoğlu
, 2020 okuma hedefini ekledi.2020 OKUMA HEDEFİ
15/50 kitap - %30 tamamlandı
15 kitap okudu
50 kitap
2.962 sayfa
1 inceleme
4 alıntı
Mutsuz insanların ortak özelliği, birilerine şirin görünebilmek için hayatını mağazalarda kasa sırası bekleyerek geçiriyor olmalarıydı.
Sayfa 140Kitabı okudu
Daha yükseğe uçabilmek için daha hafif olmak gerek.
Yarışmak için değil, fark etmek için yaşamaktı hayat!
Sayfa 112Kitabı okudu
HAFİF RUHLARA...
Topluluklar, kendinden kaçıp gizlenebilmenin bir sığınağıydı. Bireysellik ise kendinle çarpışabileceğin bir hodri meydandı.
Sayfa 100Kitabı okudu
