Yine akşam, yine gurbet, yine başımda efkâr Ve yine içimde şarkılı sesin
Gözlerimde çizgi çizgi duraklar,
Duraklarda hayâl meyâl sen misin?
Sen misin yanyana gezemediğim?
İnce sitemini sezemediğim,
Sırrını bir türlü çözemediğim,
İçimdeki çetin sual sen misin?
Bir çift güvercin havalansa
Yanık yanık koksa karanfil
Değil bu anılacak şey değil
Apansız geliyor aklıma
Neredeyse gün doğacaktı
Herkes gibi kalkacaktınız
Belki daha uykunuz da vardı
Geceniz geliyor aklıma
Sevdiğim çiçek adları gibi
Sevdiğim sokak adları gibi
Bütün sevdiklerimin adları gibi
Adınız geliyor aklıma
Tevekkül, bir nevi genel sabırdır ki, dünya, bize her çarpışında karşısında hemen onu bulur. Tevekkül, bir nevi, sabrın metafiziğidir. Tevekkül, ruhta; sabır, kalbte.
Biliniz ki insanoğlu, oyun ve boş şeylerle uğraşmak için yaratılmadı. Bilâkis ona büyük işler ve büyük kıymet verildi. Çünkü ezelî değilse de ebedîdir.