"....
İnsanın, sevdiği insanlardan geç ayrılması zehirdir!
*İnsanın, bıçakla keser gibi, kendisi için doğal bir iklim olan ıssızlıkta yine yapayalnız kalması daha iyi...."
En sorumluluk sahibi İkinci Yeni, aralarında en sorumlu entelektüel Cemal Süreya' dır. Polemikler yapar, dergiler çıkarır, dergilere çalışır, sokağa, meyhanelere çıkar, arşivlere kapanır, dünyayı taze takip edip Türkiye'de kapalı kapılar ardında sürdürdüğümüz tartışmalarımızın alışkanlıklarını sorgular, geniş bir sahayı izler, kendi sevdiği sevmediği beğendiği beğenmediği şairlerin ve şairlerin değil yalnızca ama öykücülerin, eleştirmenlerin denemecilerin hatta politikacıların bile serüvenlerini izler.
Rüyalar Anlatılmaz” diye büyütülmüş bir evde anlatılmayanın sadece rüyalar olmadığına şahitlik ediyoruz bu yolculukta. Eyüp ile tanışıyoruz hatırlamadığı rüyalarını hatırlamaya çalışırken onun yolculuğunda Pilar’ı, Müesser’i, Veysel’i, Perihan’ı, Bülent’i de tanıyoruz. Söylenmeyen sözlerin insanları nasıl da birbirinden uzağa düşürdüğünü görüyoruz. Sona geldiğimizde ise bir tokat yemiş gibi hissetmemenin elde olmadığını görüyoruz. Kitabı kapattığımda ne hissedeceğimi bilemediğim, bir süre etkisinde kalacağım güzel bir Nermin Yıldırım eseri. Diğer kitapları gibi fazlasıyla okunası