Söze başlarken ben çağdaş değilim dedim, neden mi?
İnsana insan olduğu için değer vermek, köleliğe karşı koymak, adaleti güçlüden değil de haklıdan yana savunmak çağ dışılıkmış. Öyleyse ben çağdaş değilim.
Gelenin keyfi için, geçmişine sövmek, ideolojilerini aklın, imanın, namusun önüne koymak, elleriyle yaptıkları putların önünde rüku etmek, aklın ürünü olan kanunların önünde secdeyi ubudiyet yapmak çağdaşlık sayılmış...
Milletimin çağdaşı, milliyetçilik yapıp; milletinden utanmış. Halkçılık yapıp, halkını cahil kabul etmiş. Demokratım demiş; özgürlükten nefret etmiş. Laikliği benimsemiş, inançlara ve dinlere savaş açıp, dinsizliği din kabul etmiş. Yerine avrupalı çağdaşlarının ne kadar pisliği varsa getirip doldurmuş. İşte ben bu yüzden çağdaş değilim.
İnancı olan insanlarız biz, zalim ümidimizi alabilir mi sanıyor? Kudüs bize, biz Kudüse hasretiz.
İnanıyoruz ki göğsümüzde büyüyen bu yangın, kavuşmanın habercisi.
Üzülme! Bu davanın sahibi haktır.
Hak olan davada zafer muhakkaktır.!
N.F. Kısakürek
🇵🇸
Yaradan kusursuz kurmuştu endazesini, yaradılış mükemmeldi. Ama kul kısmı dünyayı eğriltmekle kalmadığı gibi bu eğrilikten dolayı rahatsızlık da duymuyordu.