Ardına kadar açık duran bir kapı, kilitli bir kapıdan çok daha " masum" , " iyi" ve " takdire şayan" göründüğü sürece, merkez, gücünü bu örtük işleyişten almayı sürdürür. Oysa merkezin söylediği şudur açık duran bir yapının önündeki insana: ne içeride ne dışarıda - ne yakınımda, ne de seni göremiyecegim kadar uzakta - ve işte tam da o muğlak, tedirgin edici, tanımsız noktada - beni bekle ve yaşa.