Umudu yitirilmemiş bir yarın istiyorum.
Gövdesi ufka doğru açılmış bir ayçiçeği gibi.
Semasında huzurun dans ettiği,
Güzel benizli bir gün diliyorum.
Ne kadar sevgi varsa döktüm avuçlarına,
Kimsenin olmadığı bir ilk baharda,
Seninle dans etmek istiyorum.
En nadide çiçeklerden taçlar yap saçlarıma,
Ben, seni giyinmek istiyorum...
Öyle beş on
"Farkındalık zeki insanların ödediği ağır bir bedeldir.Her şeyin farkında olup susmak zorunda kalmak cehennem, bilmek esasen ağır bir yük, heves artık soğuk bir dağ, güvenmek yıldızlar kadar ırak, düşlemek halen biraz mümkün lakin gerçekler her zamankinden biraz daha acı..."
Kendimden kaçarken kendimi buldum sandırma bana kendini...
Kimseye yük olmayan gönlümü bırak, kendine yük etme.
Verilmesi gereken ne kadar cevap varsa sorma bana veremem.
Gel desen, gelemem.
Üşüdüm üzerimi ört desen örtemem.
Kaybolan bir limanım ben, bana demir atma.
Yapacak başka hiçbir şeyi olmayan insanlar gibi değilim.
Yük edinirim kalbini, kalbini benimle yorma...
Azla yetinirim ben, sevgini heba edip sakın bana harcama...
Mihrimah
Sevgilim,
Bundan sonra ne mi yapacağım?
Beni senden ettiğin günü,
Geri kalan ömrüme ilk gün sayacağım...
Niye biliyor musun?
Özlemenin,adının dahi geçmediği
Şiirlerimde...
Ben sana, her gün sana her an sana
Her şeyi unutan kalbin, hala benim için çarpıyor.Bunun benim için kaç kere yeniden doğmak olduğunu bilseydin, inan bana hatırlayan kalbini ellerinle severdin.
Sen bu yaralı ömrümde nadide bir cevhersin.
Sevilmeyi tekrardan hissettirdiğin için kalbine minnettarım...💗
Kimseye inanacak takatim kalmadı.
En dürüst en iyi dediklerim bile vefasız, çıkarcı...
İnsanlar tek düzgün cümle kurmayı kendilerine külfet biliyorlar.
İnsanlıkta böyle böyle bitiyor, yitiyor işte...