Oturdum yatağa çırılçıplak. Bir derim var üzerimde birde dövmelerim. Kağıdı alıp dizime yasladım ve üzerine son hatırladıklarımıda karaladıktan sonra karanlığa aldırmadan sıra geldi zihnimi ayakta tutan üç kelimeye. Onlarda telaffuz edildiği zaman tek bir Kayra kalmayacak geriye. Hem yazıyorum hem söylüyorum yüksek sesle. Hiçbir şey yok, hiçbir şey yok, hiçbir şey yok.