Sabitlenmiş gönderi
Ve insan yalnız tanrılar kadar
Üzerinde ümitle yaşadığımız
Dünyaya sığmıyor yalnızlığımız
Ümit Yaşar Oğuzcan
Değişmez bir şekilde iç dünyanızı iyileştirmeye karar verirseniz arzu ettiğiniz dış dünyadaki iyileştirilmiş koşulu yaratabilirsiniz.
Sayfa 93
Kötülüğü reddetmek veya görmezden gelmek yeterli değildir; anlaşılmalıdır.
Okur Takip Önerileri
Kendimizi, düşüncesi evrimleşmiş varlıklar olarak anladığımız ölçüde sakinleşiriz, çünkü bu bilgi düşüncenin sonucu olarak başkalarının anlaşılmasını gerektirir.
''Hatırlamıyorum ki. Mutlu olmak nasıl bir şeydi hiç hatırlamıyorum. Mutlu olunca insan ne yapardı, nasıl davranırdı. Bende hiç kalmamış ya..''
(Leyla ile Mecnun)
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Uzun kış geceleri masal masaldı
Güzel çoban kızları, iyi kalpli sultanlar
Bir suyun akışı gibi geçip gitti zamanlar
Şimdi ne o dünkü çocuk, ne de o masal kaldı.
Ümit Yaşar Oğuzcan
“...Rabbim! Gönlüme ferahlık ver. İşimi bana kolaylaştır. Dilimdeki tutukluğu çöz. Ki sözümü anlasınlar.”
Tahâ 25.ayet
Haktan gelen bütün sözler,
aslında insana bir tek şeyi öğütler.
Kendine bir ayna bul.
Aynada bir kusur görürsen aynayı kırma, kusuru kendinde bil.
Daha doymamışız yaşamasına
Günlerimiz dün bir, bugün iki
Sakın bir şey bırakma yarına
Yarın yok ki.
İnsanın ruhu vücudunun en bitkin parçası. Ne zaman öleceğimizi bilmediğimiz için hayat sonu olmayan bir yolmuş gibi geliyor bize.
Anladım insanlardan geldiğini kederin;
Uzak, herkesten uzak bir hayat süreceğim.
Ruhum bir heykel gibi düşüp parçalanırdı.
Bu sesleri duyanlar gülüyorum sanırdı.
Hayat, düşünceleri tutan bir hapishanedir.
