Oğuzhan Âsım Güneş
@Muunhasir
Dâne dâneye, dâne imâmeye.
Kız Evlat Babası
Nedamet Yazarı
Kilikya, CH4
Adige Cumhuriyeti, 09 Mayıs 1997
18 kütüphaneci puanı
2123 okur puanı
Nisan 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Küh-kenlikler ki Fehâd etdi çekdi mihneti
Aşk-bâzîlik degülmiş bildüm anun niyyeti
Levh-i dilde nakş olmuşken hayâl-i şekl-i yâr
Taşlara yazmak düşermi idi o şîrîn şüreti
Tâlib oldur sala kendin nâr-ı aşka nur ola
Aşık oldur aşk ile olmaya anun şöhreti
Aşk âşıklar işidür ey gönül Mecnun dahi
Sağ ola idi ögrenürdi şimdi benden san’ati
Ey Hayâlî da’vî-i aşk eylemek hâcet degül
Anladur aşıgun lâbüdd kişinün haleti
Derd okların ol kaşı keman cânuma atdı
Bir gün demedi bunu dahi Tanrı yaratdı
Dilden geçen oklarunu tır eyleyicek yâd
İncindi rakıbün acaba ona ne batdı
Hey ne müşkil kar imiş âlemde yâr eksükligi
Cânuma kâr eyledi bi-ihtiyâr eksükligü
Râh-ı gamda ben gubârı hâkden kaldurmayan
Rüzigâr eksükligidür rüzigar eksükligi
Sıne-i pür-dâğ ile âşık fenâdan aldı zevk
Şâm-ı gamda şem’ler yakub arar eksükligi
Kûy u dilberden ne ğam dûr etsen ey devrân beni
Çok mudur gülzâr-ı dehre bir hezâr eksükligi
İncinür pür görmese câmum Hayâli pîr-i deyr
Gösterür derviş olana ihtiyâr eksükligi
Okur Takip Önerileri
Şol mürid-i pır-i aşkuz kim hilâfet isterüz
Hâsılı bu yolda güstâhuz icazet isterüz
Nola himmet etseler yârun diyâr-ı vuslatın
Biz de bu aşk erlerinden bir vilâyet isterüz
Tâ kıyamet râh-ı aşkunda ölüb dirilmeğe
Bir güzel maksudumuz amma kıyamet isterüz
Tâlibüz biz fitne-i âhır zamana dostlar
Gör nice divâneler olduk ki âfet isterüz
Ey Hayâlî gerçek erler eşiğinde soyunub Bu yalan dünyâ libâsından feragat isterüz
Aşk içinde cânı teslim etmedür tedbîrümüz
Böyle ta'lîm eyledi evvel nefesde pirümüz
Kays bir dîvâne-i bı-kayd imiş likin bizüm
'Âleme sît-ü-sadâ salmışdürür zencirümüz
Kîmyâ-yi aşka biz mâliklerüz tâlib bize
Bir kara toprağ ise altun eder iksîrümüz
Sâki-i bezm-i kazâdur kâse-i ser sâğarı
Mey yerine kan sürer ol bezmde şemşirümüz
Ey Hayâli biz Kelâmullah-ı nâtık olalı
On sekiz bin âlem olmuşdur bizüm tefsîrümüz
Fakr eli serverleri himmet çerâğın yakdılar
Şahlar ol kavmdan devlet ocağın yakdılar
Bir libâs-ı cevri her gün eğnine gerdün geyer
Kanlu yaşlardan ve lâkin dâmenin pür-hun geyer
Yoluna şol hâk olanlar yüzlerin sürsün deyu
Nâz - perverdüm libâs-ı şiveyi uzun geyer
Geh Selimi sarınur gâhî Süleymâni yürür
Key yaraşur her ne kim geyse aceb mevzun geyer
Merdüm-ü didemdedür dâ’im hayâl-i hâl-i yâr
Lâ-cerem ayyâr olanlar câme-i şeb-gün geyer
Bir libâs-ı lûtf u sultânîdürür nazm-ı şerif
Ey Hayâli bu libâsı sanma kim her dûn geyer
Başumda müy-u jülîde tenümde taze dâğum var
Melâmet mülkünün sultâniyem tuğum otağum var
Diyâr-ı süzün oldum şem gibi ben de serdârı
Nice Ferhâd ile Mecnun gibi yanar çerâğum var
Fezâ-yi aşkde ben ol nihâl-i ser-ferâzam kim
Nihâl i Sidre üzre saye salmış bir budağum var
Sipâh-ı guşşa-vü-gamdan beni saklar penâhında
Yüzünde hâl-i miskînün gibi bir kara dağum var
Hayâli şah-ı aşk oldum dahi bu akl-ı hercâyî
Gönül mülküne ayak basmasun muhkem yasağum var
Nâr-ı dilden zâhir etsem bir şerer âlem yanar
Dursa bir dem sîne-i süzânum içre gam yanar
Bu hamide kad ile yandum mahabbet oduna
Bana nisbet mâh-ı nev nâr-ı şafakda kem yanar
Sanma kan ağlamadan germ oldu nâr-ı hasretün
Düddur müjgânlarum bu dide-i pür-nem yanar
Kaysa eydün ben belâ deştinde ser gerdân iken
Uğramasun yanuma billahi ol sersem yanar
Gel Hayâlînün teninde dâğ-ı İbrâhime bak
Bu kadar ancak çerâğ-ı Hazret-i Edhem yanar
Kahvelerim pişti gel
Telvelerim taştı gel
Eyi günümün dostu
Kötü günüm geçti gel
Halk TürküsüKitabı okuyor
Muttasıl çarpışmadan olmuş rakîbân nâ-ümid
Yani her yandan kemik kavgası pâyansız gelir
Bir meseldir söylenir daim ısırmaz it iti
Dinsizin amma ki hakkindan da imansız gelir
Hamamizâde İhsanKitabı okuyor
Bir zaman geldi ve karar verdim:
Defterlerimin kişisel günlüklere dönüşmesine izin vermeyecektim.
Bendedür sen gül-i zâra merdüm-ü azadeler
Hâk-i pâkun olmağa cânlar verür şehzadeler
Ne zillet vermiğe rağıb ne devlet- hahumuz vardur
Ko gayrı ğayra yâr olsun bizüm Allahumuz vardur
Nimet-âbâdı nola benzetse şarkîler buna
Rumda şöhret tutan şimdi acem yalanıdur
Sayfa 132