Ve dünyada küçücük bir yere konulduk biz,
Sevgi ışınlarına dayanmayı öğrenelim diye.
Ve bu kara vücutlar ve bu güneşyanığı yüz
Bir bulut ve gölgeli ormandır sadece.
Çünkü ruhlarımız o sıcağa dayanmayı öğrenince
Bulut ortadan kalkacak duyacağız onun sesini,
Çıkın ormandan sevgim ve kaygım diyecek bize,
Neşelenin altın çadırımın etrafında kuzular gibi.