Evet belki karnı doymuyordu, ama tüm düşüncelerinde yer eden “gelecekte sahip olacağı palto ile ilgili hayaller” ruhunu yeterince besliyordu. Sanki yaşamında eksik olan bir şeyin yarattığı boşluk doldurulmuştu; sanki evlenmişti; sanki yanında yaşamakta olduğu anı paylaşan biri vardı, artık yalnız başına değildi. https://1000kitap.com/yazar/Nikolay-Vasilyevic-Gogol
Yaşamında, yürüyüp yürüyüp, bir an durunca,
Çevrene bakıp göreceksin ki, yürüyüşüne şu ya da bu noktada katılmış, bir süre seninle birlikte yürümüş kişilerden hiçbiri yok yanında:—