İnsanların unutmaması gereken dört kural vardır:
Yanlış söz söyleme,
Yanlış yatakta uyuma,
Yanlış eşikten girme,
Elini yanlış cebe atma.
Umudumuzu yitirirsek nasıl yaşardık?
Okur Takip Önerileri
Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.
Büyük bir yorgunluk duyuyorum: yılların yorgunluğu. Okuyamıyorum, düşünemiyorum.
Bir insan hayalleriyle nereye kadar yaşayabilir? Bu gücü her zaman kendinde bulabilir mi?
"Hayatım, hayatımın romanıdır."
Olur ya, belki bir gün tam senin gibi hissederim, senin heyecanların benim heyecanlarım olur: o zaman seni bütünüyle yaşarım, kim bilir?
Bütün hayatımızı yersiz çekingenliklerle mi geçireceğiz Olric? Cesareti yalnız kafamızda mı yaşayacağız?
Oblomov gibi geviş getiriyoruz hayallerle.
Küçük şeylerden memnun olmasını bilmelisin. Küçük sevinçler, büyük atılışlara yardım eder.
Belki de anlatmaya çalıştın birilerine. Kim bilir? Anlatamadın; belki o insanın yüzüne bakar bakmaz anlatmanın yararsızlığını gördün.
İnsanlar kendi söyledikleriyle ilgilidir çoğu zaman.