Nur Karakas
@Nurella_de
Şiir seven, şiir tadında yaşayan. Kitaplarla bambaşka bir bağ kuran. Hala damarfm.com adresinde dijital platformda yayın yapan 31 yıllık radyocu olan bir ademoğlu
Radyo Spikeri
Yüksek okul
Almanya
69 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bu hayatta değişmeyen bir gerçek var:
“bir gün herkes kaybettiği şeylerin değerini mutlaka anlayacak…”
Hani bazıları oluyor ya hayatımızda, hani üzerine çok düştüklerimiz…
Hani şu ‘yemek yedin mi, üşürsün kalın giyin, sakın saçların ıslakken dışarı çıkma…’ diye sıkı sıkıya tembihlediklerimiz…
Çocuk gibi koruduklarımız, gözümüzden bile sakındıklarımız…
Bütün bunlardan bunalıp bizi yüzüstü bırakıp gidenler var ya, bir gün mutlaka pişman olacaklar.
Zaten böyle seven birini kaybetmek onlara verilebilecek en büyük ceza aslında.
Bir gün onlar da anlayacaklar ama çok geç kalacaklar.. .
Kader bazı insanların ruhunda derin yaralar açar…
Sayfa 11Kitabı okuyor
“Şey… Sorsam mı acaba?” Samir uzun zaman sonra ilk defa hafifçe tebessüm etti. “Sor tabii ki. Neden sormayacaksın?” Huso bütün cesaretini topladı. “Sence çocukları küçük kurşunlarla mı öldürürler abi?”
Sayfa 217Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bir insanın hisleri ölür mü hiç? Benimki öldü. Nasıl mı? Şimdi iyi dinleyin!
Sayfa 6Kitabı okudu
Önce erkeği istiyorsun, sonra da ondan olacak çocuğu. En sonunda da delice sevdiğin adamı, kucağına aldığın çocuğa değişiveriyorsun.
Bir gün … Sıradan bir insanın başına sıra dışı bir olay geldi . Ve böylece başkarakterimizin yolculuğu başladı…
Sayfa 7 - Alfa YayıneviKitabı okudu
Sen hiç âşık oldun mu birine?
Üstelik aşka inancın yokken biri gelip seni inandırdı mı varlığına? Ömrünün tam ortasında daha önce hiç karşılaşmadığın biriyle sanki onunla doğmuşsun ama kaybetmişsin ve tüm hayatın onu beklemekle geçmiş gibi hissettin mi hiç?
Ben hissettim...
Ben birini çok sevdim..
Bazı şeylerin yoluna girmeye başladığını hissediyorum. Bugün sensiz geçen zamanı saymayı bıraktım, yarın sana yazmayı bırakırım...
Bakarsın; gün gelir korkunç bir kâbustan uyanmışçasına, tüm bunların gerçek olmadığına şükrederek ağlarım.
Bakarsın; bir gün çıkıverirsin aklımdan...
"Bir insan yeteri kadar cesur değilse aşka bulaşmamalı, ağızdan çıkan bir söz de her şeyi silip bir kenara atmamalı"
Ölüm bir hatıra gibidir insanda;
Kâh hatırlanır, kâh unutulur.
Fakat bir gün, bir gün nihayet
Gözle görülür elle tutulur...
" Hani diyor ya;
Nazım, Kalbimde yok bile sana kinim
Bence sende herkes gibisin…
Öyle işte...
Ah, aptal erkekler! Bu kokuşmuş türlerin hepsi böyle işte. Bir kadını elde edene kadar ağız ishali, o kadını elde ettikten sonra da kabız herifin teki olurlar.
Kötü gününde yanında olmayanı iyi
gününde yanında taşıma. İlk fırsatta
sırtına binecektir. Mutlu olmak için
başkalarına ihtiyaç duyanlar hayatına
girdikleri kişinin mutluluğunu emip bitirir.
Bir okyanus olduğun halde için yanar da
anlayamazsın. Öyle bir durumda hangi su
seni söndürebilir?
İnsan bazen bir şey için her şeyini verecek kadar cömert, her şey için hiçbir şey vermeyecek kadar cimri olabiliyormuş. Onun bana ne vermediğine bakmak için eğildim içimin boşluğuna, gördüm ki kendisinden başka hiçbir şey bırakmamış orada.
Allah her şeyin en güzelini, en doğrusunu bilerek veriyor. Bir zamanlar kalbimi sökercesine beni üzen bir şeyi yaşadığım için sonradan şükredeceğimi nereden bilebilirdim ki? Bilemezdim...
Yüz üstü bırakıldığım ilk gün hissettiğim o acının hiç geçmeyeceğini, onlarca kez bölünen uykuların asla bitmeyeceğini sanıyordum.
Göğsümü sığdıramadığım şu gökyüzünün ciğerlerime hep dar geleceğini sanıyordum.
Artarak devam eden özlemlerin hiç geçmeyeceğini sanıyordum.
Aslında ben en çok da bana yapılan haksızlığı asla hak etmediğimi sanıyordum. Meğer yapılan onca fesatlığa tahammül etmekle o haksızlığı kendime ben yapıyormuşum. Çünkü sevdasını bal sanan, zehirlendiği kalbi kendine yuva sanıyormuş.
Yani yok yere gidenler iyi ki geri dönmemişler, yoksa ben asla iyileşemezmişim...
Dedim ya, Allah her şeyin en iyisini biliyor. Bazı acılar zamanla birer armağana dönüşüyor...
ezgin kılıçKitabı okudu
