"Vaktinden önce gider mi insan?
Gidiyorlar işte!.
Duvarda hırkaları,
cebinde fotoğrafları,
sevdiği türküleri,
evdeki yerini.
Her şeyi dağıtıp gidiyorlar hem de.
Gidiyorum bile diyemeden..."
Yusuf HAYALOĞLU
Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum. Bilseydim, bu mutluluğu koruyabilir, her şey de bambaşka gelişebilir miydi? Evet, bunun hayatımın en mutlu anı olduğunu anlayabilseydim, asla kaçırmazdım o mutluluğu.
Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hain, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça…
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni…
Ahmed Arif
Bir mutluluğu yaşarken onu kavramamız zordur; ancak o geçip de arkamıza baktığımız zaman, birdenbire biraz da hayranlıkla, ne kadar mutlu olduğumuzu anlarız.