Bu kitap yorumunu Instagram'daki "alintilarlayasiyorum" profilimde de okuyabilirsiniz: instagram.com/p/Cwk28w8N6s6
Hayatımın en keyifli incelemesiymiş, bilmiyordum.
Neden böyle diyorum? Çünkü bu kitabı kitap okuma grubumdaki yüzlerce okurla birlikte okuyup tartıştım. Çünkü bu kitabın İstanbul'daki müzesine
Okuma grubumuz ile bir kitabı daha geride bıraktık. Kalın kitapları okuma grubu eşliğinde daha çabuk bitiriyoruz. Birbirimizi motive ederek bir kitabı daha bitirmiş olduk.
Notre Dame'in Kamburu konu bakımından düşündüğümden çok farklı çıktı. Ben daha çok kişisel gelişim tarzında bir kitap beklerken aşk uğruna verilen bir savaş ile karşı karşıya kaldım. Betimlemeleri ve tasvirlerini beğendim. Fakat bazı noktalarda kitabın akışını bozduğunu düşünüyorum. Yer yer betimlemeler çok uzatılmıştı ve olaydan okuyucuyu koparacak nitelikte olmaya başlamıştı. O dönemin tarihini incelemek isteyen birisi için yol gösterici bir kaynak olabilir. Dönemi anlamak üzerine yapılan çalışmalarda okunması gereken kitaplardan birisi bence. Kitap karakterlerinin beklemediğim bir sona ulaşması beni biraz üzdü. Tahminlerim tutmadı ve ters köşe olmama sebep olan bir son ile bitti. Esmeralda seni özleyeceğim...
"Arkadaşlık nedir, bilir misin sen?" diye sordu.
Esmeralda: "Elbette bilirim. İki kişinin birbiriyle kardeş gibi, bir elinin iki parmağı gibi olmasıdır..."dedi. "Peki ya sevgi?" "Ha, sevgi başka şeydir...dedi.Sesi biraz titriyor, gözleri de parıldıyordu. Sevgi demek, iki kişi olmakla beraber yine de tek bir kişi olmak demektir..."