Melek Arici
@Okurgezerbooks
#okurgezerbooksyorumluyor
Inst:okurgezerbooks
Kişisel inst: melekkarici
Lisans
22 Ağustos
56 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İnsan her şeyini kaybettiğinde elinde kalan son şey için umutsuzca savaşır.
~ Ama yarım verilen bir cevap tamamını duymak için insanı sabırsız kılıyordu .
.
~Saflığı sevenler için koruyucu melekleri her zaman hazırda bekliyor bedensel zevki mutluluğuna bakmış olanları ise erdemsiz kız kardeşin kollarındaki haz el sallıyordu.
.
✓Şaşkınlıkla kızı tutmaya çalışıyor ama kız onunla mücadele ediyor; yüzünü yüzüne yaklaştırdığında kızın yanaklarından inen öfke yaşları hissediyor ve narin bedeni bir yılan gibi kıvrılıyor ve kaçıp gidiyor.Beyaz elbiseli ağaçların arasından görünüyor ve sonra karanlıkta yok oluyor.
Okur Takip Önerileri
✓Mutluluk,daha az şey ile daha çok mutlu olabilmekti.
✓Dünyanın krallığını verseler o salondan bir daha geçmezdim, kadının gülmesi hala bütün duvarlarında çınlıyordu.
✓Ben...bu kirli yalnızlık içinde utanmayı tamamen unuttum, insanın ruhunu parçalayan ve kemiklerinden iliğini en bu lanet olası ülkede.
✓Beden,kalbindeki tahtta oturanın kölesidir.Bizler, göremediğimiz tahtın üzerindeki efendiyi tecrübemize göre değerlendiririz.Öyle insanlar vardır ki maskesinin ardını görmek, tecrübe ettikçe mümkün olur.Benim gibi...
✓"Sevgisiz çiçek büyür mü? Sahi sevgisiz yaşanır mı?"
✓Derdin bir tanesi yüreğine yatıya gelirse akrabalarını da çağırmaktan çekinmezlermiş.
✓"Seni öldürmüyorum.Ben ölüyorum.Ölüyorum,Deidre.
Her geçen gün beni öldürüyorsun.Benden nefret ettiğin her an,benden kaçtığın, dokunuşumu hissetmek istemediğin her an ben ölüyorum."
✓Önceki akşam, tapınağın mermer basamaklarında,iki erkek arasında oturan bir kadın gördüm.Yüzünün bir yanı solgun,öbür yanı kıpkırmızıydı.
✓Sen bana "rüzgar batıya doğru esiyor", dediğinde,"Evet batıya doğru esiyor,"derim; çünkü ruhumun rüzgarın hafifliğine değil,denizin derinliğine sahip olduğunu bilmeni istemem.
bir gökyüzü doğmuştu şimdi, ışıl ışıl ve uçsuz bucaksız, yaşamının ışık saçan öğlesi,ama aynı zamanda yıkıcıydı ve bir saniye içinde keskin kıymıklara dönüşüyordu.Çünkü bunu fark etmek bu kez veda da demekti.
✓"Bana bir adım dahi atmayıp bir başkasına koştuğunu gördüm.Bu karşılıksız sevmekten daha kötüydü.Bunun izahı yoktu.Ağlasam belki geçerdi ama ben artık ağlayamayacak noktaya gelmiştim.Dudaklarımı dişlerimin arasında ezip fiziki bir acıyla ruhumun acısını dindirmeye çalıştım.Gecemin gündüzüme nasıl karıştığını, içimdeki o ölme duygusundan bahsetmiyorum bile.Ne kötü değil mi?İçimizde birisi ölürken ölmek istemek
