Suskunluğun siyah okyanusundaki cam fanuslu bir dalgıç gibi yaşıyordu insan, kendisini dış dünyaya bağlayan halatın kopmuş olduğunu ve o sessiz derinlikten hiçbir zaman yukarı çekilmeyeceğini ayrımsayan bir dalgıç gibi hatta.
Gülen, sohbet eden binlerce kalabalığın içinde ben kendi içimdeki o kayıp insanı arıyordum.
Okur Takip Önerileri
"Herkes beraberinde taşıdığı bir parmaklığın ardında yaşıyor."
Güzel bir geceydi. İnsanın, yalnız gençken tanıyıp yaşayabileceği bir gece...Gökyüzünün aydınlığa, yıldızların parıltısına bir kez baktığınızda ''Böylesine bir gökyüzü altında gerçekten kötü insanlar, huysuz ve güvenilmez insanlar nasıl var olabilir ? '' diye düşünmeden kendinizi alamazsınız.
Bir amaca bağlamayan ruh yolunu kaybeder, çünkü her yerde olmak hiçbir yerde olmamaktır.
Gerçek hayat denilen şeyin ne olduğunu, nerede olduğunu bilmiyoruz bile! Kitaplarımızı, hayallerimizi elimizden alsalar öylece ortada kalacağız.
Bize yaşamayı hayat geçtikten sonra öğretiyorlar.
