“Kutla beni,” diye bağırdı birden Bazarov. “Bugün ayın yirmi ikisi , benim isim günüm. Bakalım hayat neler gösterecek .” Sonra sesini alçaltarak “Bugün beni evde bekliyorlardı…” diye ekledi. “Neyse beklesinler , önemli değil !”
“Gördüğün gibi bazen insanın kendini saçlarından tutup , topraktan turp söker gibi şöyle bir silkelemesi iyi oluyor , bugünlerde yaptığım işte bu…Geride bıraktığım şeye, o çıktığım toprağa bir kez daha bakmak istedim.”
“Bilindiği gibi zaman bazen kuş olur uçar , bazen de solucan olur sürünür ama insanoğlunun kendini en iyi hissettiği an , zamanın hızlı mı yavaş mı geçtiğini fark etmediği andır. “