Zeliha bata
@Paketlenmiskafalar
Ege üniversitesi
İzmir
46 okur puanı
Ekim 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Şimdilerde
Öldükten sonra anlaşılan şair,
Yazısı silinmiş mezar taşı,
Ağladıkça dövülen çocuk
Hepsinden birazım.
Ve önemi yok unutulmuş mumları üflemenin.
Unutulmuşluğun verdiği boşvermişlik koltuk değneğim. Ve şimdi yürümek için tırnakları ciğerime geçmiş başka bir el kadar gereksiz; elimden alınan oyuncağın yenisi.
Beklentilerindir zirhinin tek acik noktasi O acikliktan kanar , o bosluktan... her ne haltsa.
Her bekleyis paslandirir zirhini. Zaten sana da sormadilar o celik agirligi giydirirlerken. Artik zirhini cikarip savunmasiz kalacak kadar gec, kan kaybindan olmeyi bekleyecek kadar erken bu savas meydaninda.
Yetişmeye çalıştığım her şey hızlı koşar benden.
Öfkem yorgun ayaklarıma.
Nankörlüğün böylesi değil mi ?
Boşunadır övgün bayım.
Kemirilmekten çok farelerini beslemeye alışmış beynim.
Şimdi ne kadar erkense o kadar geç. Sabahın dördüne gecenin sonu demek gibi bir şey.
Topuklarımın acısı...
Bir farenin izin verdiği müddet onlar da dursun şurda.
Okur Takip Önerileri
Gök delindi lakin bu kez yağan yağmur değil. Cehennemden payımıza düşen taşıyor .
Bir telaş kusursuzlar sürüsünde... Egolarını şemsiye yapmışlar..
Korkma! Gök değil gürleyen.Tanrı payımızı almayışımıza gülüyor.
Güldürme kendine! Günahlarını paylaş benimle, ateşini kabullen.
Kapat şemsiyeni.
tanrinin sözü var; kaçak oynamazsak yanmayacağız.