Arzu
@Papatya_Sevdalisi
199 okur puanı
Nisan 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Acı çok zalim bir şeydi!
Neden bütün ağırlığıyla bir seferde gelip, aynı hızla geçmiyordu?
Sayfa 120Kitabı okudu
+ Kolay olmayacak
( Ürkmüştü)
- Beni hatırlamak zor mu yani, monptit?
+ Evet. Çünkü insanları hatırlamak için önce unutmak gerek. Ben bunu asla yapamam.
Sayfa 101Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
- ... farkında değilsin ama onu çok seviyorsun. Bu da iyi bir şey.
+ Seni sevdiğimin yarısı kadar sevmiyorum onu.
(maurice güldü)
- Evet, seviyorsun. Günün birinde etrafındakileri olduğu gibi kabul etmeyi başardığında daha çok seveceksin.
+ Sahi mi?
- Yemin ederim. Günün birinde onu olduğu gibi seveceksin. Çünkü insanlardan verebileceklerinden fazlasını bekleyemeyiz.
+ Tıpa tıp aynı
- Aynı olan ne?
+ Peder Ambrosio bunu bir keresinde, başka sözcüklerle söyledi,bir de dedi ki, MUTLULUK OLDUĞU YERDEDİR,OLMASINI İSTEDİĞİMİZ YERDE DEĞİL...
Sayfa 98Kitabı okudu
Derler ki insan yüreği acımazmış,ama benimki acıyordu. Gözlerimden önce incecik bir sıra yaş süzüldü. Sonra yaşlar patlayınca yüzüm düpedüz sular seller içinde kaldı.
Sayfa 64Kitabı okudu
İnsanları çok sevmeyi sevmiyorum. Sevince de ölmelerinden korkuyorum...
Sayfa 58Kitabı okudu
Hep aynı saatte gelsen daha iyi olur. Sözgelimi öğleden sonra saat dörtte gelecek olsan ben saat üçte mutlu olmaya başlarım. Her geçen dakika mutluluğum artar...
Sayfa 80Kitabı okudu
En gücü de budur zaten. Kendini yargılamak başkalarını yargılamaktan çok daha güçtür. Kendini yargılamayı başarabilirsen gerçek bir bilgesin demektir...
Sayfa 48Kitabı okudu
Bir gezegen görmüştüm,kırmızı suratlı biri yaşıyordu orada. Bir kerecik olsun çiçek koklamamış, hiç yıldız görmemiş, hiç kimseyi sevmemiş...
Sayfa 33Kitabı okudu
"Sizin dünyada insanlar" dedi Küçük Prens, "Bir bahçede beş bin gül yetiştiriyorlar;ama yine de aradıklarını bulamıyorlar."
" Bulamıyorlar" dedim.
" Oysa aradıkları tek bir gülde, bir damla suda bulunabilir"
" Doğru" dedim
Küçük Prens ekledi :
"Ama gözler kördür. İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman gerçeği görebilir..."
Sayfa 92Kitabı okudu
112 syf.
10/10 puan verdi
Küçük beyaz çiçeği parmaklarımın arasına alarak okşadım. Artık habire ağlayıp durmayacaktım. Minguinho bu çiçek aracılığıyla bana veda etmiş, hayal dünyamdan ayrılarak acılarla dolu gerçek dünyama geçmiş olmasına rağmen ağlamayacatım.
( Birisi gittiği zaman, herkes sırayla veda mı ederdi. Yoksa o birisi gidince herkes gitmiş gibi mi hissederdi insan, anlayamadım...)
Sayfa 178Kitabı okudu
Acı çekmek ne demekmiş şimdi anlıyordum.
Acı çekmek,
bayılana dek dayak yemek değildi. Ayağındaki cam kesiğine eczanede dikiş attırmak değildi.
Asıl acı,
kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi...
Sayfa 169Kitabı okudu