Vernoreksia
@Pieceofpearl
Dokunsam ağlayacak gibisin sen, kırmızı
Üniversite
127 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Ne zaman kaçmak istediğim şeyden uzaklaşmaya kalksam, hüzünlenirim. Vicdanımın benimle oynadığı oyunlara alışmak için bir 22 sene daha yeter mi?
Hayallerim var, hedeflerim var, sevdiklerim var, umutlarım var, öğrenmek istediğim çok şey var ama hiç tahammülüm yok artık...
Evde olmak istemiyorum, evden çıkmak istemiyorum. Kimseyi göresim yok, yalnız kalmak istemiyorum. Hayatı çok seviyorum, yaşamak istemiyorum. Midem bulanıyor ve dünyanın pisliklerini içimden çıkarabilecek gücüm yok.
Okur Takip Önerileri
Söz konusu siyaset olduğunda kendini yırtan insanlar, söz konusu insanlık olduğunda susuyor ve susturuyorlar. İnsanları öldürdüğünüz gibi insanlığı da öldürüyorsunuz. Yatacak yeriniz yok. Siyasetiniz batsın, o gözünü para , hırs ve makam bürümüş karakteriniz batsın.
Sevmeyi unutma , sen güzel seversin
Olmadı diye tanrıya isyan edemezsin.
Neden bu kadar yorgunum bilmiyorum. Sevgi yükünü hafifletmeli insanın, huzur vermeli, yalnızlığına ortak olmalı en karanlık gecelerin, açıklamalardan kurtarmalı zamanı. Derdimi daha anlatmadan dinleyen, anlayan hisseden insanları sevmedim mi ben? Neden şimdi bu kadar yoruluyorum? Neden bu kadar savunmasız ve güçsüz hissediyorum?
Buğulu gözlerinde kendimi görmekten çok yoruldum
Ama bu yorgunlukta dinleniyor ruhum
Kapkaranlık bir odadayız , fener yok mum yok
Bakışındaki öfkenin rengi tek ışık
Ve benim içim maalesef bu öfkeye alışık.
Vernoreksia.
Ne kadar zormuş yer edinmek, birinin hayatında, kalbinde , zamanında, hayallerinde... Ne kadar garip sahip olmadığın bir yere ait olmak, öylesine misafir, öylesine tedirgin. Camların üzerinde yürürken cam kırıklarına yük olmasın diye parmak uçlarında yürümek... Parmaklarının parçalanmasını umursamadan kırmızı için yürümek. Ve düşmek, uçmak isterken.
Vernoreksia.
Gelecekteki kendime not
Yaşıyor musun, neredesin , ne yapıyorsun bilmiyorum ama her ne yapıyorsan bir dakika dinlen ve bu satırları okuduğun için gülümse, zaten eminim yaptığın işin en iyisini yapıyorsundur. Hala aynı anda birçok şey düşünüyordur beynin ama hepsi seninle ilgili olduğu için onları erteliyorsundur. İnsanların sorunları hep daha ön planda oldu senin için,
"Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun?
Gökte yıldızın kalmıyor...
Gölgen bir yere sığmıyor...
İçindeki şarkı içinde boğuluyor...
Penceren sokağa bakmıyor..." 
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya