Eğer sizden sokakları süpürmeniz istenirse Michelangelo'nun resim yaptığı, Beethoven'ın beste yaptığı veya Shakespeare'ın şiir yazdığı gibi süpürün. O kadar güzel süpürün ki gökteki ve yerdeki herkes durup ' Burada dünyanın en iyi çöpçüsü yaşıyormuş." desin.
Martin Luther King
Alice Harikalar Diyarında bildiğimizin aksine bir çocuk kitabı değildir... Kitabın başlarında Alice aşağıya düşer ve bir tavşanla karşılaşır. Önünde iki yol vardır, tavşana sorar: "Hangi yoldan gideyim?" Tavşan bugüne değin duyduğum en iyi cevaplardan birini verir:
"Nereye gideceğini bilmiyorsan hangi yoldan gittiğinin hiçbir önemi yok."
Ama bu dünyada hiçbir şey sürekli değildir. Bu nedenle de sevinç, ikinci dakikada birincidekinden farklıdır, üçüncüde bir derece daha zayıflar, sonunda tamamen yok olur, eski durumumuza geri döneriz; suda genişleyen halkaların, sonunda suyun yüzeyiyle bir olup kaybolması gibi.
Şu ötelerde usul usul ağaran ev benim evim mi? Ya pencerenin önünde oturan kadın... Annem mi? Anneciğim, kurtar bu perişan oğlunu! Onun başına sen gözyaşlarını damlat. Bak, neler çektirdiler oğluna! Zavallı oğlunu bağrına bas, anneciğim! Ona bu dünyada yer yok! Her yerden kovup kovalıyorlar onu. Anneciğim!Şu zavallı yavruna acı! Birden aklıma geldi... Cezayir Beyi'nin tam burnunun altında koca bir beni olduğunu biliyor muydunuz?
Ayın böylesine nazik, kırılgan bir top olmasından dolayıdır ki insanlar ayda yaşayamıyorlar. Şu anda orada yalnızca burunlar yaşıyor. Bu yüzdendir ki baktığımız zaman yüzümüzde burnumuzu göremiyoruz.
İnşallah 'Avucunuzdaki Kelebek 'de sizin için öyle bir kitap olur.
Hayatınızı etkiler ve yıllarınıza hayat katar.
Ve hayatınıza hayaller
Hayallerinize dostlar
Ve dostlarınıza hayat...
Beraberce yaptıklarınız sonsuzlukta yankılansın.
Dostlukla
Aziz Nesin der ki " Koyun deyince kızan, koçum deyince sevinen tuhaf bir milletiz. Sanırsın koç, koyunun erkeği değil de bilim adamı. "
Okunmuş suya inananların sayısının, okumuş insana inananlardan daha fazla olan ülkelerde bu normaldir.