Yol arkadaşlarımın tavırları da giysilerine benziyordu : basitlik esastı gereksiz ve zoraki hiçbir şey yoktu hiç selamlaşmıyorlar vedalaşmıyorlar teşekkür etmiyorlar eğer istenilen şey söylenmişse konuşmayı kibarlık olsun diye uzatmıyorlardı aynı zamanda da konuştukları kişinin anlama düzeyine özenle uyarak ve kendikilerininkine çok az uysa da onun psikolojisine girerek her zaman her türlü açıklamayı büyük bir sabırla yapıyorlardı. ALEXSANDR
BOGNADOV /KIZIL YILDIZ
S:43/44