Ve bilirdim ki herkesin
içinde,izi geçmeyen yaralarını saklayıp kimseye göstermediği çocuk bir ruh yaşardı, iyileşmeyeceğini bildiğinden çaresizce üstünü kapatırdı.
"Herkesten gizlediğin dünyanda neler yaşıyorsun bilmiyorum ama bu sefer tek başına atlatmak zorunda değilsin."
.
Bazı insanlar için başlangıç neresiyse son da orada yeşeriyordu.
Bu bir başlangıç mıydı yoksa sonumuz daha yeni mi başlıyordu?
"Herkesin doğrusu vardır ama gerçek bir tanedir.Bazen gerçeği bulmak için farklı doğruları denersin.Yanlıştır ama o an senin için sana dünyadaki her şeyden daha doğru görünür."
Seni kırmamak için kendimi üzüp sonrasında senden kaçmanın yollarını arayamam. Sevdiğim insanlar için pek çok şey yapabilirim,birçok şeyin üstünü kapayabilir, idare edebilirim fakat mesele kendimi üzmek olunca bunu yapmam.Sana çok değer veriyorum ama ben senden daha değersiz değilim.
Tekrar kaçmasına izin vermeden ona yürüdüm. "Ama yanındayım.Ben yanmayı seçiyorum.O kaybolmuşluk hissi bundan daha beter yakıyor."
"Ben böyle güzel,böyle kutsal bir şey hissederken senin can çekişmeden doğru değil.Bunu kabul edemem."
" O güzel,kutsal olan şey ne? Sen hissediyorsun İan?"
Konuşmadan önce biraz durup düşündü."İlk defa tüm benliğimle,tüm kalbimle bir yere ait hissediyorum Erin." Bu adımı onun ağzından ilk duyuşumdu.Onun ağzından daha çok sevmiştim.Ve ardına dizdiği kelimeleri daha çok sevecektim.
" Evimmişsin gibi hissediyorum."
Karanlık her yeri sarmış.Ardından karanlığın içinde bir kibrit yanmış.
Geçmiş,geleceğin üzerinde kendini ateşe vermiş ve gelecek,geçmiş ile birlikte yok olmaya başlamış.