Roni
@Roni_rasko
Tüm varlığım benim karanlık bir ayettir.
instagram.com/rasko.dmr?igshi...
Dokuz Eylül Üniversitesi
Sosyoloji
izmir
1 Şubat 1998
14 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Roni tekrar paylaştı.
Kız çocuklarından biri öldüğü zaman babam her zamanki gibi yemeğini yer, anneme ayaklarını yıkatır, sonra yatmaya giderdi. Ölen çocuk erkekse babam annemi dövdükten sonra yemeğini yiyip gene yatağa yollanırdı.
Sayfa 28Kitabı okudu
Cıwan Haco
Rêya xebatê çendî sext û dûr be
Hawîrdora me pêt û agir be
Vê rêya pîroz tucar em bernadin
Bo mirinê her tim amade ne
youtube.com/watch?v=LtoV03c...
Giacomo Leopardi
Sıkıntı, mutluluk arzusunun saf halde bırakılmış halidir.
Sayfa 67
Okur Takip Önerileri
"En ağır silleleri vursa da kader,
Ezilir belki ama eğilmez başım."
Sayfa 325
Sadece onu düşünmek bile Merin Eden'ı yüceltiyor, saflaştırıyor, daha iyi biri haline getiriyor ve daha da iyi olmak istemesine yol açıyordu. Onun için yeni bir şeydi bu. Kendisini daha iyi biri haline getiren kadınlar tanımamıştı daha önce. Tersine, onu canavarlaştırırdı kadınlar.
Sayfa 42
Ama çok tuhaf, ne kadar ivecen insanlar arasında yaşıyoruz.
Sayfa 70
Çalışın, gece gündüz çalışın; çalışarak sefaletinizi arttırıyorsunuz ve sefaletiniz çalışmayı kanun zoruyla dayatma mecburiyetindeden kurtarıyor bizi.......
Çalışın, çalışın proleterler, toplumsal serveti ve bireysel sefaletinizi büyütmek için çalışın; çalışın ki yoksullaştıkça çalışmak ve sefilleşmek için daha çok nedeniniz olsun. Kapitalist üretimin acımasız kanunu budur.
Sayfa 13
Tüm bireysel ve toplumsal sefaletler proletaryanın çalışma turkusundan doğdu.
Sayfa 5
NİMA YUSİÇ
Ey insanlar!
O, bu uzak yoldan bakmaktadır köhnemiş dünyaya
Çığlık atmaktadır her dem yardım umuduyla
Ey dingin sahilde seyri temaşada olan insanlar!
Dalgalar sessizce sahilin yüzüne vuruyor
Öylece sarhoş, düştüğü yerde dönmektedir,
Öyle bilinçsiz ve kendinden geçmiş, çığlıklarla
Çok uzaktan tekrar işitilmektedir bu çağrı;
Ey insanlar!
Ve rüzgârın sesinde devamlı artan bir can yakıcılık
Ve onun yavaş yavaş sönen sesi
Uzak yakın sular arasından,
Kulaklarda yine aynı nida
Ey insanlar!
Ferydoun Farokhzad
Ey mutsuz Doğulu, güneş parıldadığında
Yağmurlu şehirde hoş kokun yayıldı
Yolunu kaybetti, saçının karasında kayboldu gece
Özgürlüğün güneşi gülümsedi gözlerinde
Ey mutsuz Doğulu, aydınlık bir dağ gibisin
Güneşimizin sönmesine izin verme
Sabah kadar saf , deniz kadar mağrursun
Karanlığın güçlenmesine izin verme
Ey mutsuz Doğulu güneş yükseldi yine
Güneşin güvercini damdan uçtu yine
Ve gözlerin baharın kokusuyla dolu
Peygamber çiçeğinin kokusu seni hatırlatıyor
Ey hüzünlü Doğulu, ne zordur sensiz ölmek
Ne zordur, dudağı ısırmak çaresizlikte
Ne zordur, bataklıkta yalnızlık gülünü dikmek
Ama zamanımız yok üzülmeye
Ey mutsuz Doğulu, kış önümüzde
Benimle olursan yağmur çamur da ne!
Alkışımızın şarkısı kış boyu yayılacak
Kış korkusu yok, çünkü yakında bitecek