Yıllar geçse de korkusu hâlâ sinemde.
Çocukluğumun unutulmaz yarası.
Yıllarım sanki hâlâ enkaz altında.
Kulaklarımda çığlıklar ve yanan yüreklerin sesi.
Enkazlar'ın altında can pazarı vardı.
Çaresiz bekleyen insanların burukluğu.
Evlatlarını ailesini kaybetmiş insanlar.
Beton molozlar altında çaresiz bekleyişler.
Deprem evleri değil, insanları yıktı.
Mallarını değil, canlarını yaktı.
Sıcacık yuvalar, ölümün soğukluğuyla titredi.
Gülen yüzler, yıllarıdır göz yaşlarına boğuldu.
Sacit Diker