Üç tüp boyam vardı
Verenoz yeşili, zümrüt yeşili, krom yeşili
Hepsini kattım birbirine
Senin yeşilini buldum
Senin yeşilinde orkestralar Debussy'den çalıyordu
Senin yeşilinde unuttum siyahlığımı
Solfej anahtarlarını kaldıralım
Do'ların mi'lerin önünden
Bırakalım bu dünya alabildiğine dönsün
Ölmekse daha kolay ne var
Yaşamaksa sensiz mümkün değil
İskender adam edemedi bu dünyayı
Biz mi edeceğiz?
Eflatun çözemedi yaşamanın sırrını
Biz mi çözeceğiz
Bütün yataklar bir kişilik
Git diyorsun
Nereye gideyim
Birazdan gece olacak
Ağır kılıçlar parçalayak yüreğimi
Pis bir koku gibi çökecek üstüme yanlızlığım
Seni düşüneceğim stepler ortasında yorgun, kimsesiz
Doludizgin atlılar geçmeyecek yüreğimden
Bir gözümde gümüş mahmuzlann pırıltısı hazin
Bir gözümde bozulmuş nal izleri
Durup durup ağlayacağım
Şimdi bir derin mavide akşam oluyor
Gök mavi deniz mavi
Mor dağlar yeşil ağaçlar mavi
Gün ışığı arkamızda kaldı bak
Tanyerinde unuttuk gözlerimizi
Gel artık
Hayata yeniden başlayalım
Gel artık
Bu mavilerde kimseler görmez bizi
Okur Takip Önerileri
Dinsizdim, İstanbul'da minareler üstüme yıkıldı
Yoksuldum, Kudüs'te kiliseler kabul etmedi beni
Gelme diyorsun
Bu gel demektir
Birazdan akşam olacak
Rachmaninoff'la bir meyhanede içmeliyim bu gece
Sonra sana gelmeliyim
Rachmaninoff nereye giderse gitsin
Şanghay'da orospular benimle yatmadı
Çirkinsin dediler
Pissin dediler
Yıkandım aklandım
Afyon yüklü mavnalar geçiyordu çin denizinden
Birisi geçmişime küfretti
Tuttum öldürdüm
Geçmişim seninle güzeldi, temizdi, aktı
Kirlettim
Affet beni
Budapeşte köprüsünün üzerinde
Bir çingene falıma baktı
Dedi üç güne öleceksin
Ben üç bin yıldır seni arıyorum
Kapılara sığmıyor umutsuzluğum
Lağım kokuları gibi, çirkef gibi kederliyim
İçimden dünyayı iple çekmek geliyor.
Elinden geleni yaptıktan sonra sıra ayağından geleni yapmakta, gitmek gibi mesela.
- Sunay Akın
Her gün, bu koca imparatorluğun bir başka noktasında, kah İngiliz altınlarına kendilerini satmış Araplar, kah İngiliz Entelijans Servisi'nin Balkanlar'daki bütün insanlık dışı vahşetten mes'ul şefi sir Boxter'ın emrindeki Balkan komitacıları, petrol yüzünden tarihin yüz karası katliamlarını yapıyorlardı...
Petrol nelere muktedir değildi... Her şey, ama her şey, bu pis kokulu, kara renkli mâyiin ardından geliyordu. İngiltere, eline geçirdiği istikbalin bu en büyük muharrik kuvvet kaynaklarını elden çıkarmamak için cidden büyük bir siyaset takip ediyordu.
Irak'taki zengin petrol sahaları, Trablusgarp'ı, Balkanlar'ı ateşe verdi ve insanlık tarihine korkunç bir leke olarak geçecek olan Balkan katliamını hırs ve kinle körükledi. Yalnız Balkan katliamında yüz binden fazla Türk öldürüldü. Birkaç yüzbin Türk de yersiz yurtsuz bırakıldı. Ve bütün bu canavarlık, bu vahşet, petrol için yapıldı. Evet... yanlız petrol için...
Ellerinde yapabilecekleri, daha doğru tabiri ile diplomatik yollardan yapabilecekleri birşey yoktu. Fakat hakikatte yapacakları çok şeyler vardı ve Osmanlı imparatorluğu bu çok şeyden dolayı bir baştan bir başa; Bosna Hersek'in karlı dağlarından Arabistan'ın yakıcı çöllerine kadar kanlı bir harp meydanına dönecek, yanacak, yıkılacak, memleketin güzide evlatları Balkanlar'da, Yemen'de, Arabistan çölünde eriyip gidecekti...
Fakat, aslında insanlık için huzur ısrarla aranan ve asla bulunamayan bir nesne idi. Filhakika harp bitmişti lakin insanlar huzura kavuşmuş muydu? Hadiseler göstermiştir ki; huzur, insanlık için seraptan başka birşey değildir.
Bir damla petrol bir damla kandan daha kıymetlidir.
- Winston Churchill
Petrol için, insan dediğimiz unsurun zerrece kıymeti yoktur. Petrol, bugünkü muhteşem mevkiini kan nehirleri üzerine bina etmiş korkunç bir kudrettir. Petrol uğrunda akan kanlar, yeni bir muharrik kudret bulunmadıkça akmaya devam edecektir.
20. yüzyılın, adı dillerden ve dudaklardan düşmeyen en kudretli maddesi petrol... Bugün dünyaya hakim olan madde işte budur. Petrol bir düzineye yakın devlet ve hükümet adamını vakitsiz olarak dünyadan göçtürmüştür. Yaşayan insanın ve medeniyetin refah ve inkişafında birinci planda bulunan yine petroldür.