Sanem
@Sanem_m
Beni tanıyan herkes,bir gün gideceğimi bilir "kötülük asla ölmez."
Adalet
İstanbul
25 Mart 2004
22 okur puanı
Kasım 2022 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Üşüyorsun, çünkü yalnızsın, içinde gömülü duran ateşi hiçbir insan yakınlığı alevlendiremiyor. Hastasın, çünkü duyguların en güzeli, insanoğluna bahşedilen en tatlı, en yüce duygu senden uzak duruyor. Aptalsın, çünkü o kadar acı çekerken mutluluğu yanına çağırmaktan kaçıyorsun, onun seni beklediği yere doğru bir tek adım atmaya bile yanaşmıyorsun.
Okur Takip Önerileri
Sonra, nefretten içi çürümüş kadınlar,
Filinta gibi adamların hayatını mahvetti
Aslında intikam,soğuk yenen değil,
Çöpe dökülen bir yemekti.
Afedemiyorum her affetmek istediğimde yine aynı senaryo,sanki sürekli başa dönüyor gibiyiz ne iyi kalabiliyor nede kötü,bir şekilde acıtıyor canımı umrunda değilmiş! biliyordum bunu, sadece bazen yediremiyordum Kendime ve hiç bir zaman değişmiycek biliyorum hep aynı yerde dönücez sadece ve hiç iyi gelmiycez yan yana kaldıkça, hep acı vericeksin biliyorum ve şimdi sen düşün acı çeken senmisin yoksa bizmi?
Kalbim titreşimdeydi sanki. Bedenim çevrimdışı, beynim uçuş modu...
Ruhunu Satan Kadın
Ne hayal kuracak heves bıraktılar ne'de yaşama sevinci öyle sıradan beklenen ölüm,ve sonra hislerimi kaybettim ,hissizlestiğimi ve ruhumun öldüğünü farkettim mutlu olmak istemiyordum,evime,aileme, insanlara,ve dünyaya yabancılaşmıştım, depersonalizasyon tanısı konuldu ve asıl ben kendi gerçeğimle mutluydum hiç bir şey hissetmiyor ve her şeye yabancıydım.Ve bana göre acı çekmek mutlu olmaktı..
Hasretlerle geçen bir hayat işte.
Hem her yere, hem hiç bir yere
ait olmak / olamamak...
Hiçlik duygusu işte !
Ve ben her şeyi boşverip vazgeçtim, ben kendi benliğimi kabulendim, kim nerde,nasıl mutluysa , öyle kalsın.
Sonra içime ve hatta dışıma kapandım.Küsmek gibi bir şey.Bir çeşit gölge fesleğeni.Bir çeşit olmayan hayat.Zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim.Epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu.Bir yığın insan tanıdım.Ama hep yalnızdım.
Tam unuttum dersin, karşına çıkar tebessüm eder ve yine bağlar seni kendine.. Yine inanırsın:yalan olduğunu bilsen bile.
Soluğundan Öptüm Seni
Ben her gece yıldızlara
Seni sevdiğimi söyleyeceğim
Sana asla...
Çünkü aramızda dağlar denizler
Ve benim o kahrolası gururum var
Bak ,yine kandım sana iki tatlı cümlenle kocaman bir yalanın içinde kayboldum .