Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Dalından Sözler

Dalından Sözler
@SeherDogan22
Kendime özgün ve özgür bir yapı kurmak isteyişim, beni, dünyanın yasalarını çiğneyen ve bunun cezasını çeken birisine dönüştürdü.
Reklam
Aşk su ayıcıkları gibidir. Ayda bile hayatta kalır. Yaşamın olduğu bir yer olsun ona yeter. Ölmeden, her şartta yaşar. Başkalaştırır… Antidepresan hapları gibi. Öyleymişim zannedersin. Değilsindir.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Hayatı birilerine çekilmez kılan, birilerinin baskın içgüdüleridir. Peki, kötü şeyleri arzulamayanlar masum mu? Sadece güçleri yetmiyor. Ama bu iyileri de aynı kefeye koymak olmaz mı? Olmaz. İyiler bu dünyayı sevmiyor. Kendisini bu dünyaya ait hisseden her şey bir nebze kötüdür. Kötülük bizim için bir gerçek. Bu Alman filozoflarının uydurmacası değil. Gerçek
Yaşamak istemiyorum desem… Gözlerime bakıp bana doktor tavsiye edecekler. Ne kadar basit…
Reklam
Şu tekdüzeliğe, şu sıkıcılığa bak! Sayısız ihtimaller varken sıkışıp kaldığım tekrarlara… Kendini yenileyip yaşamına devam eden hayvanlar kadar olamamak bir insan için ve bir insan beyni için ne ağır yük. Belki kabahat.
Ağaçlar milyonlarca yıldır aynı renkte yaprak veriyor, insanlar milyonlarca yıldır savaşıyor, sevişiyor, düşünüyor ve hepsi aynı devinim. Bunu bilmek zevklerimin birçoğundan mahrum olmama sebep oldu.
Bir ilişkide iki insandan birisi hep iki insan oluyorsa, en çok seven odur.
"Annem, benden nefret ediyormuş gibi gelse de beni seviyordur değil mi? Bence seviyordur çünkü ne de olsa annemdi."
Parodi yayınlarıKitabı okudu
"Annemin, elimi tutarak merdivenlerden inmeme yardım ettiğini hayal ettim. Beni dışarı çıkarıp herkese, "Bu, Ada. Benim kızım. Bakın, düşündüğümüz gibi umutsuz bir vaka değilmiş," dediğini düşledim."
Parodi yayınlarıKitabı okudu
Reklam
"Birine kalması için ne kadar yalvarırsan yalvar önemli olmuyormuş. Eğer gitmek istiyorlarsa ne yaparsan yap gideceklerdir. Tek yapabileceğimiz, birinin yapabileceği tek şey, serbest bırakma sanatını öğrenmektir."
"İnsanlar oturup kendilerini mutlu eden kişiler için hıçkırıklara boğulmaz."
"Sen çıkmasaydın karşıma, ben insanlığı unutmuş gitmiştim."
Duyduğu büyük bir eksiği tamamlamaya, özlemini çektiği bir sığınağı bulmaya gidecek. Rahat etmek, avuntuya ulaşmak, unutulmuşluk ve terk edilmişlikten kurtulmak, kısacası sevecen kucağında istediği gibi ağlamak için annesini bulacaktı.
Nasıl demirden bir pençenin tutsağı olduğunu İlk defa o an hissetmişti.
Reklam
Çektiği acılara, dayaklara vücudu dayanamıyordu. Gördüğü davranışlar, aşağılamalar ruhunu yaralamıştı.
Bir kuşun örtüşüyle bir çocuğun ruhu arasında görünmez bir bağ vardır.
"Ona gerçekten ihtiyacım vardı. Ona sanki doğduğum günden beri ihtiyacım vardı ama bunu şu an anlıyor gibiydim."
Sayfa 66 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
"Ona ihtiyacım vardı ve bu oldukça tuhaftı. Böyle bir farkındalığı daha önce hissetmemiştim. Oksijene, güneşe olduğu gibi ihtiyacım vardı ona."
Gece Nöbeti - Tess Gerritsen
"Doğduğumuz andan itibaren, hepimizin son durağı ölüm işte... Sadece o durağa ne zaman ve nasıl ulaşacağımızı bilmiyoruz."
Sayfa 464 - Martı yayınlarıKitabı okudu