"Tashih hatalarına, ters basılmış bir satıra biriken öfke, hayıflanma. İlk şiirin, ilk yazının çıkıvermesi. O gün belki hiç uyunmayacak. Şiirin, ya da yazının bulunduğu sayfa açılacak, yüz üstü yatağa uzanılacak, bu üçüncü sınıf matbaanın kırık-dökük italik harflerinden yayılan buğu bütün bir istikbale doğru açılan hayallerle süslenecek. Sevinç, heyecan, nerdeyse bir ağlama duygusu." |
Sayfa 46 - Dergâh