Sena Yorulmaz
@Sena_yor
İnsanız en nihayetinde.
Kayseri, 22 Ocak
546 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Genellikle yazma işini kafamın içinde yapıyorum. Daha kolay oluyor. Kafada her şey sorunsuzca işliyor. Ama yazmaya başlanıldığı an düşünceler dönüşüyor, şekil değiştiriyor ve her şey yanlış oluyor. Sözcükler yüzünden.
Sayfa 10 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Şiir karalamalarıyla dolu kağıtları yırtıp çöpe attıktan sonra rahatladığımı hissettim, sanki bir yanlıştan dönmüştüm, doğru yolu bulamasam da yanlış yolda değildim artık
Sayfa 152Kitabı okudu
Merhamet keskin bir kılıç; merhamet gösterenin kabzasından tuttuğu ama karşı tarafı yaralayan bir kılıç.
Sayfa 149Kitabı okudu
Merhamet istemiyordu, insanlıkla ilgili kararını vermişti; içine oturan zifiri karanlığı delecek en ufak bir ışık sızmasına bile izin vermeyecek kadar kapatmıştı kendisini. Umutsuzluktan güç alan, bunun sarsılmasına izin verdiği anda yıkılacak bir kalebende benziyordu.
Sayfa 145Kitabı okudu
Belki de her şeyini yitiren bir insanın son sığınağı insan onurudur, elinde kalan tek şey budur, diye düşünüyorum.
Sayfa 143Kitabı okudu
İnsan her acıya bir sorumlu bularak rahatlama yolunu seçmez mi zaten.
Sayfa 122Kitabı okudu
"Beni alıp tekrar karnına soksan bile koruyamazsın artık anne!"
Sayfa 119Kitabı okudu
Ben sadece kendimi tedavi etmek için yazıyorum, insan denen yaratıkların arasında yaşama gücünü tekrar bulabilmek için. Daha doğrusu öyle sanıyorum. İnsanları pençesine almış çöl hecinleri gibi hepimizin ağzını kan içinde bırakan "harese"den kurtulmak için yazıyorum ve zaman zaman kendimi şu sözü tekrarlarken yakalıyorum: "Ben bir insandım!"
Sayfa 111Kitabı okudu
Birbirinden koparılmış iki genç kızın, başlarından geçen onca olaydan sonra karşılaşmaları buz gibi soğuk bakışlar altında sessizce gerçekleşirse, insan oluşumuzun bize yüklediği bütün kavramlar tersine dönmüş olurdu ama belki de gerçek buydu, ne bileyim.
Sayfa 101Kitabı okudu
Eğer Zilan, Nergis, Meleknaz ve binlercesi homosapiens değil de hayvan olsaydı bu acıların hiçbirini çekmezlerdi, kendimizi hayvanlardan ve bitkilerden üstün görmemiz büyük bir aldatmaca, insanlık diye yücelttiğimiz şey aslında ne aşağılayıcı bir kavram diye düşündüm.
Sayfa 99Kitabı okudu
Tam tersi sanılır ama zaten hayatta normal olan huzursuzluk durumudur, huzur ise çok ender yakalanan geçici anlardır olsa olsa.
Sayfa 99Kitabı okudu
Gözlerinde karanlık bir nefret okunuyordu, bana bile öyle bakıyordu. İnsan umudunun bir kısmını kaybederse üzgün görünür ama tamamen umutsuz kalınca, böyle olur.
Sayfa 95Kitabı okudu
Bir yer var
İyiliğin ve kötülüğün ötesinde
Seninle orada buluşacağız
Sayfa 86Kitabı okudu