Sınava hazırlanan bir öğrencinin nasıl her gün düzenli çalışması gerekiyorsa, ölüme de öyle titiz bir şekilde hazırlanılmalıydı. Ölümün hazırlığı ise elbette ki, ibadetler ve güzel amellerdi.
Hüzün insana biraz da dünyanın faniliğini, her şeyin gelip geçiciliğini hissettiriyor galiba. Hüzün dalgası yüreğimize geldiği zaman, bu dünya bizim yurdumuz değil diyoruz. Daha ötelerde bir yurdumuz var ve hüzün o ebedi âlemi hatırlatıyor. Bu geçicilik ve hüzün hissi, insanı daha mütevazı kılıyor. Hü- zünlü bir insan bir başkasını kıramaz, kalp kıramaz, yeryüzünde firavunluk taslayamaz. Hüzünlü bir insan, etrafıyla iyi geçinmek ve iyilik yapmak ister.