Bir sürü insan sürmekte olan savaşın farkında bile değil. Ancak oğullarını, eşlerini,kardeşlerini kaybedenler, bir de savaşanlar her şeyin farkında. Kar, kış yağmur çamur demeden o her kovuğu, her ağaç arkası, her çukuru pusu kokan dağlarda, ovalarda, dere boylarında dolaşanlar… Sakat kalanlar, aklını yitirenler, sağ ama yüreğinde acı ile dönenler işte onlar hiçbir zaman unutmayacaklar yaşananları. Unutmaya kalksa bile
yaşadıkları belleklerinin bir yerinden sızıp geçmişi yeniden anımsatacak onlara. Olayları televizyon haberlerinden izleyenler, gazete köşelerinden okuyanlar, rahat köşelerinden ahkam kesenler bunu bilemez.
Şu sırada neyim ben? Sıfır. Yarın ne olabilirim? Hiç. Yarın ölür, yeniden dirilerek yeni bir hayata başlayabilirim!.. İçimdeki insanı iyice mahvolmadan kurtaracağım.