Ne gördüm bugüne dek? Hadi bugünü de sayalım- yarına dek ne gördüm? Yıllar önceydi; tren istasyonunda bir adam gördüm. Bir şey sormam gerekiyordu; ya da bana öyle gelmiş olabilir. Sormaktan nefret ederim- kim neyi bilebilir ki? Ne sorarsanız sorun, herkesin hemen kendini düşünmesi ve kendini anlatmaya başlaması bu yüzdendir. Yüzünü bile çevirmeden bana gerekeni söyledi. Ne kim olduğumu, kendisine benzer bir yanım olup olmadığını merak etti ne de kendini belli edecek bir şey yaptı.
Bütün gözlerimi ağlasam, bütün gırtlağımı söylesem, bütün parmaklarımı yürüsem de olmayacak, varılmayacak. Çünkü ben menzili gördüm ama sen olmayınca yoldan da ayrı düştüm. Bu medet nasıl bir merettir ki bizim evin yolunu hiç bulmaz?