Vakit gece yarısı, masada kağıt ve kalem,karşımda ışık ve gölge, uzaklarda ses ve karanlık, gökte alabildiğine yıldızlar ve alabildiğine uzanan,saman yolu,pencereyi açıyorum, senin sesin kulaklarıma doluyor.Benim çok sevdiğim rüzgarları, saçlarımı dağıtıyor. Başımı gök yüzüne çeviriyor, ve yıldızlara bakıyorum.Sen çok uzaklardasın. Fakat şu anda pencereyi açsan,beni göreceksin.Sen ve ben, ayrı anda,ayrı ayrı yerlerde, aynı şeyi birbirimizi görüyoruz...