William Golding insan doğasına dair müthiş başarılı bir kitap yazmıştır. Belki de bir çoğumuzun göz ardı ettiği, ihtimal dahi vermediği bir gerçeği bir kitap haline getirip ki bence gayet de ilgi çekici bir hikaye ile bizlere anlatmıştır.
Peki bu kitabın nesi bu kadar müthiş?
Sevgili okurlar, yazar sizce neden "Issız bir adaya düşseniz yanınıza alacağınız 3 şey", "Gizemli Ada", "Adaya düşen bir grup genç/yaşlı..." gibi konulara sahip bir kitap yazmak yerine adaya düşen bir grup çocuğun hikayedeki neredeyse tek kahraman grubu kullanmıştır? Üstelik kitabın adı da "Sineklerin Tanrısı"
Kitabı okuduysanız eminim ki benimle aynı sonuca varacaksınız.
Insanlar yaşları kaç olursa olsun, insan doğası gereği her zaman içlerinde kötü bir yan bulundurur. Hikayede çocukların yaşadıkları tüm o olumsuz durumlar zaten biz yetişkinler tarafından da maalesef ki yapılıyor. Aynı şeylerin çocuklar tarafından da yapılıyor olması sizce de üzücü değil mi? Bence bunun sebebi insan doğasının ne yazık ki yaşa, cinsiyete... bakılmaksızın kötülüğe sahip olmasıdır.
