Kitapta yazıyordu
Gideceğim birgün,
Yağacakdı üstüme
Siyah kar ,kap kara;
Toprak kokusu içinde.
Ağlayacakdı üç beş kişi
Yaşları yağmur gibi
Islatacakdı üstümü.
Şu hayatta susmayı öğrendim,görmeyi öğrendim ama asıl öğrenmem gereken geç kalmamakmış.Çünkü geç kalmak telafisi olmayan kelimelerin en güçlü ifadesiymiş.