Anlıyorsun! Anlıyorsun ya , seni bu yiyecek! Anlamasaydın, mutlu olurdun! Neyin eksik senin? Gençsin, paran var, aklın var, sağlamsın, iyi adamsın, hiçbir eksiğin yok, Tanrı kahretsin: Yalnız bir tane var; dedik ya: delilik. Bu olmadı mı, patron...
Sayfa 337 - ZorbaKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ne makine şu insan be! İçine ekmek, şarap, balık, turp koyuyorsun; iç çekmeleri, gülüşler ve düşler çıkıyor. İmalathane! Sanırım beynimizde konuşan bir sinema var.
Sayfa 287 - ZorbaKitabı okudu
Ben sık sık unutuyor, yanılıyor, sendeliyorum, dinim dinsizliklerden yapılmış bir mozaiktir; bazen içimden, küçük bir anı alıp karşılığında bütün hayatımı veresim gelir. Ama sen dümeni sağlam tutuyor ve en tatlı, ölesiye anlarda bile rotayı nereye çevirdiğini unutmuyorsun.
Sayfa 115 - ZorbaKitabı okudu
Sen bu hayatı mutluluk kabul edersin, kuşkusuz. Mademki öyle kabul edersin, öyledir de... Şimdi sen de mutluluğu boyunun ölçüsüne göre biçtin ve artık, çok şükür Tanrı'ya, senin boyun benimkinden büyük. İyi bir öğretmen, şundan daha güzel bir armağan istemez: kendinden üstün öğrencisi olması!
Sayfa 115 - ZorbaKitabı okudu
Bu değişikliği uygun göreceğini umarım. Sık sık benimle alay ederek öğrencim olduğunu söylersin. Ben ise gerçek hocanın borcu ile kazancının ne olduğunu bildiğim için bundan yararlanırım. Gerçek hoca, öğrencisinden öğrenebileceği her şeyi öğrenmeli, gençliğin ne yöne gittiğini anlamalı, o da ruhunu oraya doğru yöneltmelidir. Ben işte böyle, öğrencimin hocalığına takılarak Girit'e geldim.
Sayfa 113 - ZorbaKitabı okudu
"Neden gülüyorsun?" diye sordu. Neden bana öyle bakıyorsun? Benim böyledir şarabım. İçimde bağıran bir şeytan vardır, ben de o ne derse yaparım. Ne zaman boğulacak gibi olsam, bana şöyle bağırır: Oyna! Ben de oynarım. Böylece boğulmam geçer. Halkidikya'da oğlum Dimitrakis öldüğü zaman da böyle kalkıp oynamıştım. Cenazesinin önünde oynadığımı gören akraba ve dostlarım beni tutmak istediler. Zorba delirdi! diye bağırdılar, "Zorba delirdi! Ama ben o anda oynamasaydım, kederimden delirecektim.
Sayfa 94 - ZorbaKitabı okudu
Karganın başına gelen ne Zorba?
" Senin anlayacağın, karga eskiden namuslu, doğru ve bayağı karga gibi yürürmüş ama günün birinde keklik gibi kırıtarak yürümek esmiş aklına ve zavallı o zamandan beri kendi yürüyüşünü de unutmuş sapıtmış; şimdi de, görmüyor musun? Sıçraya sıçraya gidiyor...
Sayfa 88 - ZorbaKitabı okudu
"İnsan canavardır!" diye bağırdı ve sopasını sertçe taşlara vurdu. " Büyük canavar!" Zatın bunu bilmiyor. Bütün işlerin yolunda gitmiş ama bir de bana sor. Canavar diyorum sana! Ona kötülük mü ettin? Senden çekinir ve titrer. İyilik mi yaptın? Gözlerini oyar...
Sayfa 74 - ZorbaKitabı okudu
Gözyaşının hiçbir faydası olmadığını anlamak için, Yahudilerin Kudüs'te yüzlerce yıldan beri her cumartesi günü başlarını dayayıp ağladıkları taşı ziyaret ediniz: Yüzlerce yıllık gözyaşı bu ağlama duvarını bir santim aşındırmamıştır.
Sayfa 107Kitabı okudu
Eski hikayedir: Kurban Bayramı'nda hatip Arapça olarak ve makamla, şeriate göre koyunun nasıl yatırılıp kesileceğini anlatıyordu. Sıra arasından bir Arnavut ağlamaya başladı. Yanındaki sordu:
- Ne ağlıyorsun?
- Baksana, neler söylüyor!
Sayfa 73Kitabı okudu
"İnsanı çoğu kez görünmez kollarla kavrayan gizemin hiçbir ışını onun bu soğuk ruhunun içine sızamıyor; yalnızca dünyanın rengarenk yüzeyini görüyor ve içinde öldürücü bir zehrin gizlendiği o altın gibi parlayan meyve karşısında ufak bir çocuk gibi seviniyor.
Sayfa 18 - CanKitabı okudu
