Nazlı
@Sokratesdensonra
Bildiğim tek şey hiçbir şey bilmediğimdir.
Öğretmen
48 okur puanı
Ekim 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Hayattan korkmayın çocuklar! İyi, doğru bir şey yaptığınız zaman hayat öyle güzel ki!
Sayfa 1025Kitabı okudu
Kendime acı çektirmem doğru olmaz, çünkü başka birine hiçbir zaman kasten acı çektirmedim.
Sayfa 85Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Yolunda böğürtlen çalıları mı var? Etrafından dolan, bu kadarı kâfi “Bunlar neden yeryüzünde ?”diye sorma.
Yürekten gelmeyen bir şey söylemek saçmadır.
Sayfa 120Kitabı okudu
Hangi şartlarda yaşanırsa yaşansın, nasıl bir geçmişi olursa olsun, her insan eninde sonunda var olma sorunlarıyla yüz yüze geliyor, geçmişte yaşadıklarından daha çok kendi varoluşsal gerçekliğin- mutlak acizliğinin ve çaresizlinin, mutlak kusurlularının, mutlak noksanlığının- farkına varmayan bir benliğin hoyratlığı ile inciniyordu.
Sayfa 208Kitabı okudu
Yaratıcının sana nasıl yardım edeceğini sen belirleyemezsin…. Çünkü mutlak varlık olan O, sen değilsin. O, o gün şefkatini sana öğretmeniyle yolladı….. peki sen ne yapıyorsun, kendi benliğinin biçimlendirdiği, kendi uygun gördüğün yardımı talep ediyor, hatta direniyor. Yaratıcıya seçim hakı tanımıyorsun. Ona sana nasıl yardım etmesi gerektiğini söyleme cüreti gösteriyor(sun)….
Sayfa 124Kitabı okudu
Bazen iyi, daha iyiden daha iyidir.
Sayfa 118Kitabı okudu
İnsan varoluşu kuran değil seyredendir.
Sayfa 98Kitabı okudu
Yanlış bir toprağa dikilmiş ağaç gibiyim.
Sayfa 91Kitabı okudu
Hayatta insana en çok sıkıntı veren kendi ben’idir. İnsanın sorunları ’ben’inin kendisiyle ilişkisinden kaynaklanıyorsa, o derdin devasını da başka yerde bulamaz. ‘Ben’lik ile kendilik arasındaki sorun halle dilemeden diğerleri çözülemez. Belki de ‘ben’inin kendisiyle ilişkisi sorunundan başka bir problemi yoktur insanın.
Sayfa 77Kitabı okudu
Ruhumda sıkı sıkıya atılmış düğümler var. Bu düğümler içimde anlayamadığım bir öfke doğuruyor. Yaratıcıdan başlayıp kendime, sonrada bütün nesneleri yayılan bir öfke.
Sayfa 75Kitabı okudu
Varoluş sancıları üzerine
Anlamsızlık boşluk demektir. Anlamsız bir varlığın varlığıyla yokluğu arasında hiçbir fark kalmaz. O çukur o kadar ürkütücüdür ki, kişi çılgınca bir anlam arayışına girer.
İnsanın anlam arayisi, aslında bir var olma arayışı, yokluktan kurtulma çabasıdır. Bir kere tadııldı mı hayat, varolma bir kere ruha bulaştı mı, bir daha yakasını bırakmaz insanın.
Sayfa 69Kitabı okudu
Duyulan , görülen ,tadılan, dokunulan tek şey yalnızlıktı. Sadece insanların cüret edebileceği türden bir yalnızlık.