Oturduğum yerden, harflerin bana anlattığı hayatları görebiliyorum.
Ölüm, bir türlü sığmıyor ölüm kelimesinin içine.
Okur Takip Önerileri
Ben elbette büyük bir macerayım, suskunluğum boşuna değil! Boşuna değil bu cephesini her gün başka renge boyatan çarşılarda aylak aylak dolaşmam.
O günlerde kendimi, hayat tarafından sipariş edilmiş, sonu henüz muğlak bir romanın kahramanı gibi de hissediyordum.
Ben aslında bir zamandır kendi faniliğime misafirim.
Gördü ki, görünen hayatların pek çoğunun bir başkası tarafından görülmeyecek kadar kalın bir astarı vardır.
Çaresizlikle kendimi bıraktığım karanlığın tam dibine dokunduğumda, birden bir ışık damlası düştü içime.
Sabahleyin, içleri aynı olan iki kalbe ayrılacağız.
Her unutulan gibi onu da unuttu insanlar.
Ateş bile söndürmüyor ateşi.
Acı, ademoğlunu en çok beğendiği kapısından ziyaret edermiş.
İnsanlar insanların acılarına akrabadır.
Hissettiğinizi içinizde saklayın.
Anlatılmaz işler vardır; sözcüklerin evi kapıyı aralamaz.