Celal öğretmenin kitabını okurken aile yapısı,amcası,dayısı,aile dostları dikkatimi çekti. O bölümleri okurken beynim ister istemez kıyas yapıyor.Dedesinin Atatürk’ü tanıması,iş yapmaları,Atatürk’e güven vermeleri,Cumhuriyete bağlılıkları her şey harika.Eve giren üst düzey komutanlar,iş insanları,Kendilerini geliştirmiş amca ve dayıları inanılmaz
Seninle ben birbirimizi unutsak dahi aslında hiç unutmayacağız.
Aramızda bir şey kalmasa bile hep bir şeyler kalacak…
Bir gün öldüğümde, bir yanım hep senin içinde yaşayacak.
Ama hiçbir sokakta karşılaşmayacağız.
Sen ve ben…
Artık birbirimizi hiç görmeyeceğiz.
Anlat,
sana kavuşamamanın kaç ölüm ettiğini onlara.
Sesini özledim.
Saçının kokusunu ise saçına taktığım çiçeklerin kokusundan daha çok özledim.
Seni unutmadım
denemedim bile.
Ne bugün, ne yarın
Ölüme, acıya ve yokluğuna
alışmadım..
Seni saf bir güzellik için sevmedim, ruhunun ışıltısını, gözlerinin buğusunu, heyecanlanınca ve üzülünce titreyen sesini, O MASUM ÇOCUKLUĞUNU SEVDİM…
Ölürken bile tutmak istediğim eller, senin ellerindi…