“Barış olsun ya da olmasın, eski bir Falcone deyişi vardır. Asla bir Marino’ya sırtını dönme.”
“Aaa! Bir aile deyişi. Bir Lannister her zaman borçlarını öder gibi.”
Bana dönüp ayaklarını tekrar bana yakın bir yere koydu. “Ne?”
Ona elimi kaldırdım. “Taht oyunlarını hiç izlememiş gibi yapma, Luca. Yalancıları kimse sevmez.”