Kader
@Tije
EVLİ
[Alıntılar kendim içindir.]
#188884291
#188884427
“Çoğu zaman ileri sürülen kimlik, hasımınınki üzerine -ters yönde- inşa edilir.”
“Ama tehdit altında olan anadilleri ve etnik gruplarıysa, o zaman dindaşlarıyla kıyasıya savaşıyorlar. Türkler de Kürtler de Müslüman, ama dilleri farklı; çatışmaları bu yüzden daha mı az kanlı? Hutular daTutsiler gibi Katolik ve aynı dili konuşuyorlar, bu onların birbirlerini katletmelerini önleyebildi mi? Çekler ve Slovaklar da Katolik, bu, bir arada yaşamalarını kolaylaştırmış mıydı?”
“Bütün dönemlerde, meşru olarak "kimlik" denebilecek kadar her koşulda ötekilerden son derece üstün, tek bir ana aidiyet olduğunu düşünen insanlar olmuştur. Kimileri için ulus, kimileri içinse din ya da sınıf. Ama hiçbir aidiyetin mutlak surette baskın çıkmadığını anlamak için dünyada olup biten farklı çatışmalara bir göz gezdirmek yeter.”
Okur Takip Önerileri
“Çeşitli toplumlar, çeşitli kültürler arasında birleşme çizgisi, köprü, arabulucu olmaya çağrılılar. Tam da buyüzden, ikilemleri ağır bir anlam taşıyor: bu insanlar çok yönlü aidiyetlerini üstlenemiyorlarsa, sürekli olarak saflarını seçmek durumunda bırakılıyorlarsa, kabilelerinin safları arasına dönmeye zorlanıyorlarsa, o halde dünyanın gidişatı hakkında endişelenmekte haklıyız demektir.”
“Otuz yıl önce Frankfurt yakınlarında doğan, hep, dilini ailesininkinden çok daha iyi konuşup yazdığı Almanya’da yaşamış olan bir Türk'ün durumunu düşünüyorum. Benimsediği toplumun gözünde o bir Alman değildir; köklerinin geldiği toplumda ise artık tam olarak Türk sayılmaz. Sağduyu isterdi ki, o bu çifte aidiyeti tam anlamıyla talep edebilsin. Ama ne yasalarda, ne de zihniyetlerde hiçbir şey bugün onun bileşik kimliğini uyumlu bir şekilde üstlenmesine izin vermemektedir.”
“Bugün çok sık yapıldığı üzere, çağdaşlarımız "kimliklerini vurgulamaya" yöneltildiğinde, bununla onlara söylenmek istenen, içlerindeki, çoğu zaman dinsel ya da ulusal ya da ırkçı ya da etnik nitelikteki sözüm ona temel aidiyete dönmeleri ve bunu gururla ötekilerin suratına çarpmaları gerektiğidir.”
“Kimlik bölmelere ayrılamaz, o ne yarımlardan oluşur, ne üçte birlerden, ne de kuşatılmış diyarlardan. Benim birçok kimliğim yok,bir kişiden diğerine asla aynı olmayan özel bir "dozda" onu biçimlendiren bütün öğelerden oluşmuş tek bir kimliğim var.”
“Aziz müşterilerim. Söze önce, tanrıya minnet ve devletimize şükran borçlarımızı belirtmekle başlamak isterim. Her şeyden önce tanrı vardı. Boşluğa bakarken canı sıkılıyordu. Bizleri bu başı ve sonu belli olan dünyaya yollayıverdi. Tanrı iyi kullarından yardımını esirgemedi. İyi ve imanlı insanlar topluluğu olan şanlı milletimiz, az zamanda çok kahramanlar yarattı. Onlar sayesinde, çok zamanda hiçbir iş yapamayan milletlerin kölesi olmaktan kurtulduk. Tüm züğürt ülkelere kesenin ağzını açtık. Bağışlayıcı iyi niyet özelliğimizi dünyaya yaydık. Boyun eğmez onurumuz ve sonsuz fedakârlığımıza rağmen, tarihimizin ciltler dolusu kansız sayfalarını kimseye hatırlatmadık. Bizler, insanlığa devletler armağan eden ırkın çocuklarıyız. Çalışkan ve güvenliyiz. Ne mutlu bize. Sayın seçmen kardeşlerim. Ey bilge ulusumun bilgili yurttaşları. Sorarım size. Titreyerek kendimize dönmeseydik, eğer dört adım ileri üç adım geri yürümeseydik, bizler de öteki tembel ve güvensiz uluslar gibi, tükenerek emekliye ayrılmayacak mıydık? Ölümleri artırarak neslimizin gençliğini koruduk. Efendiler, halkımızın yoksulluğu ve mutsuzluğudur bize yol gösteren. Azımsanmayacak başarılar elde ettik. Kişisel acılarımızın karanlık olgunluğunda, bütün insanlıktan önce öte dünya ve öte hayata ayak bastık. Çıplak ayaklarımızın izini, pek yakında, ötenin ötesi dünya ve hayata taşıyacağız. Emeğin israfını önledik. ”
“Hayattan başka koparılacak zincirleriniz yoktur, birleşin.”
“Keşke hepinize rüşvet verecek kadar yoksul olsaydım. Beni hayatın genel müdürlüğüne tayin ederdiniz. ”
“Oysa ben erken yatıp kuş oluyorum. ”
“Topluluklar kendilerini, öbür topluluklardan ayrıcalıklı tutarlar. Kendi kulelerinin güvenini sağlamlaştırmak güdüsüyle, aynı partiyi seçerler, kale duvarlarını ortaklaşa savunurlar. Sürgünleri yaşlılık kutsallaştırır çünkü yalnızlıklarında ürettikleri değerlere, topluluk artıkları ihtiyaç duyarlar. İnsan bitimsiz bir olaydır.”
“İnsanlar sırlarını anlatarak ortadan kaldırmalıydı. Dünyamız aydınlanmalıydı. Umutlarımız esmerleşmemeliydi.”
“Olağanüstü değildim, olağan dışıydım. Delidir boş verin demeye başlamışlardı. Hastalıklarını, ilerde daha fazla hastalanacaklarını anlamıyormuş gibi davranarak kolay ilaçlarla aşılanıyorlardı.
Tedavi edilmekten nefret ediyordum. Biz bize benzeriz dediklerini duyuyorum, üzerime paylaştırdıkları her küfrü gönülden kabul ediyorum. ”
“Nedense hiçbir çaba harcamadığımız halde, ayrıcalıklı sayılmaya tutkunuz. Benliğimizdeki yapmacık zırhları atamadığımız için, kimse kimseyle on parmak el sıkışamıyordu. ”