Şiirsevenkadın tekrar paylaştı.
Bu kalbin, birini sevmeye ihtiyacı vardı. Ve sen bunu anlamadın. Ve bana eziyet ettin. Ve eziyet ettiğini bilmedin. Göz yaşımı silmedin.
Şiirsevenkadın tekrar paylaştı.
Sevilmede, fazlaca yapılan her davranış, ayrıca katlanılan her yöneliş içtenlikten uzaklaşmak değil de nedir. İçtenlik katkısızlıktır, insanın kendisi olma isteğinin yüce ucudur. Kısacası, insan sevilmek yolunda, öylesine ayrıca hiçbir şey yapmamalıdır. Şirin görünmeye çalışmak yalınlık adına ilk yanlış adımdır. Yalınlıktan yoksunlukta ilk yoksunluk yalınlık adınadır. Ki ötesi uçurumudur sevginin ve her şeyin.
Sayfa 394Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Şiirsevenkadın tekrar paylaştı.
Biliyor musunuz? Ben bu çağdan nefret ettim. Etimle, kemiğimle nefret ettim.
Cahit Zarifoğlu
Şiirsevenkadın tekrar paylaştı.
O zaman sevgisizlikten ağladığımı bilmiyordum. Ama şimdi biliyorum. Aradan yıllar geçti. Şimdi artık ağlamıyorum. Ama ağlamak için hala çok neden var.
Sayfa 286Kitabı okudu
Nazım Hikmet
Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil,bütün iş Tahirle Zühre olabilmekte
yani yürekte.
Şiirsevenkadın tekrar paylaştı.
Sevilmekten çok anlaşılmak istiyor ruhum. Kendini yormadan, çabalamadan bir göze baktığında çözümlenmek istiyor yorgun ruhum. Bu kadar zor olmamalıydı beni duymak, sahi sadece duyunca mı gerçeğe dönüyordu kelimeler? İnsan gözleriyle de bağıramaz mı 'anlaşılmak istiyorum' diye? Kör ve sağır olarak yaşamak işinize geldiği için beni içimde yaşamaya mecbur bırakıp, sonra bundan şikayetlendiniz. Anlaşılmak zorunda olmamak, sizden uzakta yaşamak isterdim ve sizden kaçarken eksikliğinizi hisssetmemek.
Şiirsevenkadın tekrar paylaştı.
Sevgili Bilge,
bana bir mektup yazmış olsaydın, ben de sana cevap vermiş olsaydım. Ya da son buluşmamızda büyük bir fırtına kopmuş olsaydı aramızda ve birçok söz yarım kalsaydı, birçok mesele çözüme bağlanamadan büyük bir öfke ve şiddet içinde ayrılmış olsaydık da yazmak, anlatmak, birbirini seven iki insan olarak konuşmak kaçınılmaz olsaydı. Sana, durup dururken yazmak zorunda kalmasaydım. Bütün meselelerden kaçtığım gibi uzaklaşmasaydım senden de.
İnsanları, eski karıma yapmış olduğum gibi, büyük bir boşluk içinde
bırakmasaydım. Kendimden de kaçıyorum gibi beylik bir ifadenin içine
düşmeseydim. Bu mektubu çok karışık hisler içinde yazıyorum gibi basmakalıp sözlere başvurmak zorunda kalmasaydım. Ne olurdu, bazı sözleri hiç söylememiş olsaydım; ya da bazı sözleri hiç söylememek için kesin kararlar almamış olsaydım. Sana diyebilseydim ki, durum çok ciddi Bilge, aklını başına topla.