Bugün bi arkadaşımın tek bir mesajıyla yıkıldım resmen. Çok üzülüp kırıldığı halde belli etmemeye çalışsa da öyleydi.Üniversite mezunu olup kendi mesleğinde çalışma alanı bulmadığı için bulsa da kölelik şartlarında çalışmak istemediği için başka işte çalışmak zorunda olan ya da akademik kariyer peşinde olduğu için ve bu yol zor-uzuuunn olduğu için sırf hayata tutunmak ve yük olmamak adına sağda solda üç kuruşa tamah etmek zorunda kalan insanlara yapılan sözde eş dost, akraba zorbalığından nefret ediyorum. Sanki Türkiye’de doğru düzgün bir iş derya denizmiş gibi, sanki kendileri ya da kendi çocukları bi bokmuş gibi davranmalarından da nefret ediyorum. Kalplerinizi bu kadar karartan nedir, bu kibriniz ve hadsizliğiniz nerden geliyor Allah aşkına ? Ve insanlarda bu kadar derin yaralar açmaya hakkınız yok!